Kişi kendi kendisini yükseltmeli, kendi kendisini alçaltmamalı; çünkü kişi kendisinin dostudur ve kişi kendisinin düşmanıdır.
Kendisine galip gelen insanın benliği onun dostudur, ama eğer bunu başaramamışsa benliği ona düşmandır
Kişi duyu nesneleri içinde yaşarsa onlara bağlılık geliştirir; bu bağlılıktan istek, istekten de öfke doğar.
Öfkeden akıl karışıklığı, ondan anımsama kaybı, ondan ise mantık yitimi doğar; mantığı kaybolan kişi tam bir yıkıma uğrar
Kendisine galip gelen insanın benliği onun dostudur. Ama eğer bunu başaramamışsa benliği ona düşmandır. Kendini iyi kontrol eden kişinin en yüce ruhu öyle bir noktaya gelir ki sıcak soğuk, zevk acı, övgü yergi onun için hep aynıdır.