Bir Deli Ağaç
Pınar KürBir Deli Ağaç Gönderileri
Bir Deli Ağaç kitaplarını, Bir Deli Ağaç sözleri ve alıntılarını, Bir Deli Ağaç yazarlarını, Bir Deli Ağaç yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
O geceden sonra bir şeyler değişti ama. Hem mutluluğa hem de acıya açıldı yüreğim. Aslında ikisi aynı şeydi. Mutluluğa açılan her yürek acıyı göze almış demektir. Ben biliyordum bunu. Onlar biliyorlar mıydı?
Yalın, akıp giden, düşündüren, hissettiren bir üslup. Pınar Kür’den okuduğum ilk kitap roman tadında öykülerden oluşuyor. Kitabın son öyküsü olan “Bir Ayrılık Şarkısı” beni en çok etkileyen öyküsü oldu. 
Bir Deli Ağaç
Çocukluğumla ilgili nice anlamsız, gereksiz ayrıntı kalmış da aklımda, böyle önemli anları unutmuşum nedense. Herkes öyle midir?
Sayfa 165Kitabı okudu
Sevginin bencili ile sevgisizlik arasında ayrım yok galiba.
Sayfa 162Kitabı okudu
Yirmi yıldan beri hiçbir şeyin değişmediği bir evde aslında çok şey değişmiştir -sakinlerin birinden en inatçısından başka bir şey değil belki.
Sayfa 151Kitabı okudu
İlk gençliğin mutsuzlukları, üstlerine yeni yeni, yıkıcı mutsuzluklar eklenmezse eğer, anılarda bir tür mutluluğa dönüşüyor. İlk gençlik sevdaları hiçbir zaman gerçek bir yara açmıyor kişinin içinde galiba, ne denli derin derin yaşansalar da... Oysa sonrakiler... Yara sözcüğü onlar için de yanlış. Daha çok... Ağızda bıraktıkları bir kötü tat. Derinden yaşanmasalar bile -derinden yaşanmadıkları için belki- bir türlü geçmeyen... Tam geçti sandığımızda, en umulmadık anda bir acı su olup gırtlağınızdan yukarı sızıveren...
Sayfa 147Kitabı okudu
Mutlulukla mutsuzluk ayrıntılarda birbirine benziyor ama bütünde çok değişik.
Sayfa 144Kitabı okudu
Aramaktan çekinen ama beklemekten bir türlü vazgeçmeyen bir yaşam inancı...
Sayfa 135Kitabı okudu
Öylesine mutluyduk ki başkalarının mutluluğunu küçümseyebiliyorduk. Başkalarının mutsuzluğu ise bizimkine hiç dokunmadan ama çok derinden çok geçici olarak üzebiliyordu bizi. Vurdumduymazlığı kesinlikle olanaksız kılan, tersine duyarlılığı çoğaltan ama gene de birbirimizin dışındaki ilişki ve davranışlarımızı bir garip yüzeyselliğe indirgeyen bir mutluluk bulutu sarmıştı ikimizi. Kişiyi akıl erdirilemez bir biçimde soyutlayan, dünyanın güzelliklerine yaklaştırıp çirkinliklere yabancılaştıran, bulunmaz bir aşk huzuru içindeydik.
Sayfa 124Kitabı okudu
Kişi, bizim gibi çevreye dikkat etmeyi oyunlaştırmış olsa bile sokakta gördüğü insanları her zaman ilk bakışta ayrımsamaz- çekici, çarpıcı ya da garip görünüşlü olmaları gerekir. Ama kişilerin birbirlerini ayrımsamalarının bir başka nedeni ortak yanlarıdır.
Sayfa 123Kitabı okudu
Baharda açan çiçekleri ağaç kendi yaratır. Ağrıyla, sızıyla, gözyaşıyla. Baharda açan çiçekler ağacın gökyüzüne aşk mektubuysa kışın yağan kar da gökyüzünün ağaca gönderdiği aşk mektubu...
Sayfa 115Kitabı okudu
Uzun uzun düşündü. Derin bir erinç veriyordu düşünce. Ölmek istemiyordu, hayır. Ama istediğinde ölebileceğini bilmek birçok şeye katlanmayı olası kılıyordu. Elinden hiçbir şey gelmeyeceğine kesinlikle inandığı gün, yaşam taşınılmaz bir yük olduğunda, tüm umutlar söndüğünde ölmek gibi bir güzel, bir kesin kurtuluş vardı. Yetiyordu bunu bilmek.
Sayfa 113Kitabı okudu
Kolay mı oldu unutmak? Kolay değil, zor bile değil, olanaksızdı. Unutur gibi yaptık.
Sayfa 185Kitabı okudu