İşte bir şiir, şu anın, şu dakikanın, şu saniyenin şiiri
Kendimle gitgide yalnız olmakların, yalnızlıkların gitgide çoğaldıklarının şiiri
Hayatım hesabı vermek üzere duruyor, artık hesabı verilmesi gereken bir şey olarak duruyor hayatım
Gir bir ikindi üstü, üstünde yeryüzünün, küçük burjuvalar ua da işçiler yığılmışlar pencerelerine
Frengili balkonlarından bakıyorlar hüzünden başka hiçbir şey çağrıştırmayacak bir gökyüzüne
Yalnızlıkkarın gitgide arttıklarının şiiri, kendi hayatım ve başkalarının hayatı karşısında
Müthiş ve mekanik bir bunalım içinde, ve artık kır görünümlerinin de hüzünden başka bir şey çağrıştırmadığı bir dünyada
Şiirlerle kalbimi ve hayatı araştırıyorum
Hiç kimse kalıplaşmış umutlarla avutmaya yeltenmesin beni