Eser günlük şeklinde bir seri katilin kendi ağzından cümleleri, hezeyanları, kızgınlık ve kırgınlıkları, öfke nöbetlerin, bastıramadığı duygularını konu ediyor. Çocukluk döneminin ruhunda bıraktığı yaralar onun duygu ve düşünce sistemini altüst etmiş durumda. Mutsuz bir evlilikle tüm bastırdığı duygular gün yüzüne çıkıyor...
Çocukluk döneminde takdir edilmeyen, ebeveynlerinin açtığı derin izlerin kanamaya başladığı dönemde alkole yönelişi ve bastırdığı kötülük tohumunun filizlenmesi ile hayat buluyor...
İçsel çatışmalarını günlüğünde bolca argo kelime kullanarak kaleme alıyor. Tam yedi cinayeti nasıl işlediğini ve polislerin onun zekasına asla yetişemeyeceğini, katilde olsa takdir edilmek isteği ile çevresindeki sosyal ilişkilerini yüksek tutmaya çalışarak yaşamını sürdürmeye çalışıyor. Kurbanlarını hayat kadınlarından ve barlara takılan, ona göre gereksiz, silik kişilerden seçiyor. Tatmin duygusunu giderek kayıp etse de, hayatının bir döneminde başarılarını taçlandırmayı başarıyor...
Korkuları, iç çatışmaları, merakı ve öfkeyi bir arada yaşayan bu katil, mesleği icabı insanlara yardım ederek, karanlık yönünü mü bastırıyor?
Ailesinden geri kalan fertlerini zor durumda bırakacağını düşünse de avlanmaktan vazgeçmeyi başaracak mı?
Suç bilim uzmanı olan yazar, kitabında katilin bıraktığı ipuçlarını; emniyet yedi cinayet işlediği halde bir araya getiremeyip katilin avlanmasına olanak vermesini sağlarken, okurun sadece katilin ruh sağlığına odaklanmasını isteyerek bu konuda başarılı olmuş...
