Bizim Gizli Bahçemizden
Nermin BezmenBizim Gizli Bahçemizden Sözleri ve Alıntıları
Bizim Gizli Bahçemizden sözleri ve alıntılarını, Bizim Gizli Bahçemizden kitap alıntılarını, Bizim Gizli Bahçemizden en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nedir acep sebep, bu saatte uyanmama?
İçimde bir mutluluk, bir sevinç, bir heyecan,
İmkan yok anlatamam.
Paylaşmalıyım çoşkumu, elimden kaçırmadan.
Dönüyorum... kocam yanı başımda.
Sarılınca anlıyorum,
AŞK'mış beni uyandıran...
Sayfa 60Kitabı okudu
"Yasakları hayallerinde, fikirlerinde aşabilirsin. Bunu ancak kendin başarabilirsin" diyor zihnimin kanatları...
Sayfa 159Kitabı okudu
Seni o kadar istiyor ve seviyordum ki, seni anlamaktan başka bir yol zaten hiç düşünmemiştim. Sense benimle o güne dek tatmadığın bir başka aşk, bir başka heyecan yaşadığını söylüyor, benimle beraber bilmediğin taraflarını keşfediyordun.
Kazağının kırmızısıydı gözlerime en son, en derin rengi bırakan...
Sayfa 16
Şaşırtıyor beni gizli hüznüm, hiç güvenilmiyor. Onu tam kadifelere sararak yumuşatmış ve dizginlemişken ortaya çıkıveriyor tekrar. İki tarafı da keskin bıçak gibi, yüreğimi, ruhumu şahrem şahrem kesiveriyor kanatlarımı sonra. Öylesine acımasız ki sessiz kaldığı zamanların acısını çıldırarak çıkarıyor.
"Biliyor musun, hayatımda hiçbir kadını böyle arzulamadım Nermincik" diye itirafta bulunuyorsun.
...Hayır, bilmiyorum, nereden bilebilirim, hangi kadını ne kadar arzuladığını? Ama beni böylesine arzulamandan çok mutluyum. Sana verdiklerimin senin tarafından sahiplenilmesi, sendeki bir boşluğu doldurduğumu gösteriyor; senin de hayalimdeki o meçhul aşkımım yerini doldurman gibi. Fiziği, renkleri, kimliği belirsiz o deli aşk, şimdi senin kılığında, renklerinde, sesinde, teninde artık şekil almış; puslu bir hayal olmaktan kurtularak benim olmuş...
Sayfa 204Kitabı okudu
Bir başka boyutta buluştuğumuz gün, ona eskisinden daha büyük bir yürek ve aşk götüreceğim.
Şaşırtıyor beni hüznüm, hiç güvenilmiyor. Onu tam kadifelere sararak yumuşatmış ve dizginlemişken, ortaya çıkıveriyor tekrar, iki tarafı da keskin bıçak gibi; yüreğimi, ruhumu şahrem şahrem kesiveriyor kanatlarımı sonra. Öylesine acımasız ki sessiz kaldığı zamanların acısını çıldırarak çıkarıyor...
İlk kez otuz dokuz yaşında keşfettiğin babalık duygusunun sonuna kadar hakkını verdin; sevgini vererek ve sevilerek. Şimdi, ardından,artık iki yetişkin olan bebelerimizle seni anarken, her birimize ayrı ayrı verdiğin sevginin ve ilginin enerjisiyle ısınıyor içimiz, biraz perdeleniyor kaybımız.
Senden kalan o kocaman boşluğu, süratle hatıralar dolduruyor.
Sayfa 70Kitabı okudu
Şimdi hislerimi, kendime hem içerden hem dışarıda bakarak takip ediyorum da, senin bıraktığın boşluğu doldurmaya çalışmak en büyük hata....
Sayfa 336Kitabı okudu
Tabiatın öldüğü değil, gebe kaldığı mevsim, sonbahar.
Sayfa 364Kitabı okudu
Yüreğin yüreğimin üzerinde, içseslerimizi dinlerdik uzunca. İlk sarıldığımız gün nasıl atıyorlarsa en son gece sarıldığımızda da aynıydı çarpıntıları, çırpınmaları birtanem. Kucağımda derin uykuna dalana kadar, o kucaklayışın beni sensizliğe götüren yolculuk olduğunu bilmeden sarılmıştım sana.
Nasıl görünüyor acaba, oralardan buraları? Beni "Bir zamanlar..." diye mi hatırlıyorsun acaba? Yoksa, ilkinden son gecemize, hep yeni bir günün tazeliğiyle mi?..
Ve o derin uykunu sonsuzluğa çevirdiğin anda, sensizliği öğrenmenin yolunu açmış oldun bana, ölene dek sevmek ne demek göste rerek; otuz dört buçuk sene sonra hala bana sırılsıklam aşık, aşkla gidip beni de aşkla ve aşık bırakırken.