Gecemizin son kitabı 589-691 yılları arasında yaşayan, Moğol ve Haçlı Savaşlarına katılan, Haçlılara esir düşen, 14 defa hacca giden (bende diyorum bu kadar din düşkünü nasıl olmuş, biz daha Umre bile yapamadık) Şiraz Devlet Başkanı Ebu Bekr’e sevgisiyle bilinen ve son olarak da tabiri caizse Padişah ve Yöneticilere ‘Ayar’ verdiği öykü kitabı.
Dostunun kusurunu söylemezsen onu hüner sanar, der. Her lafında bir yerme ve aynı anda övme de mevcuttur. Adalete ve Hükümdarlığa Dair, Cömertliğe Dair, Aşka Erenlerin Yollarına ve Muhabbetlerine Dair, Gönülsüzlüğe Dair, Rızaya Dair, Kanaate Dair, Terbiyenin Önemine Dair, Şükretmeye Dair, Tövbe Etmeye Dair ve son olarak da Mücanat (Yaratıcıyı övme diye çevirebilir miyiz?) ile Kitabın Sonu olarak tamamlanmış eserimiz.
Böylelikle çok da uzatıp sizi sıkmadan bitirebiliriz. Tavsiye eder miyim? Dini konular belli aşamadan sonra sizi sıkmıyorsa tavsiye ederim, yok sıkılıyorum diyorsanız okumayın. Keyifli okumalar..
