Bu Atlı Geçide Gider
M. Necati SepetçioğluBu Atlı Geçide Gider Gönderileri
Bu Atlı Geçide Gider kitaplarını, Bu Atlı Geçide Gider sözleri ve alıntılarını, Bu Atlı Geçide Gider yazarlarını, Bu Atlı Geçide Gider yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
..senin insanoğlu dediğin nesne, sırtındaki dünün kamburuyla alnındaki yokuşa sürer kendini; yarın, yarın, yarın diye zorlar. O zaman da bugününü ağırlaştırır, tıknefes olur, bocalar, bugününde bocalar. Halbuki her şeyin bir yolu yordamı vardır, çizilmiş bir yolu tıpkı şu senin yollanıp yürüyeceğin yol gibi. O yolu seçip tutabilirse insanoğlu varacağı yere varır. Ama nereye giderse gitsin kendi görmediği, farkedemediği kanbur beraberindedir, onsuz yapamaz, sırtındadır. Kendinden başka herkes görür o kanburu. Say ki insanoğlu bir yıldırım; yükünü atmak için fırlar, yakıp yıkar ortalığı..
Sayfa 26 - 27 İRFAN YAYINEVİ İKİNCİ BASKI İstanbul - 1978
《Pekey ya yarın?》
《Hah.. şu mesele.. yarın? Kulun durmadan düşündüğü nesne. Neden düşünür? Sabırsızlığından mı? Daha çok tamahkârlığından düşünür. Yarın deyince aklına aslında ölüm gelmektedir de onun için. Halbuki ölümden önce neler neler vardır yarında. İnsana hem en yakın hem de insandan en uzaktır..
Sayfa 26 - İRFAN YAYINEVİ İKİNCİ BASKI İstanbul - 1978
..Yol dediğin bitmez ki. Bitti sandığın yerde başlayan bir başka yol vardır. Bitti sandığın her şey aslında yeni başlamıştır.》
Sayfa 25 - İRFAN YAYINEVİ İKİNCİ BASKI İstanbul - 1978
Somuncu Baba, kocaman bir adamdan küçümencik bir bağış dilenircesine eğildi:《Değişmezmiş yavru》dedi.《Bak.. duydun. Buyruk dediydi az önce de. Bu dünyanın insanları kendilerini bağlayan öyle bağlar yaratmışlar ki oğul; kendi bağları kendilerini bağlıyor. Kendi kendilerini bağlıyorlar haberleri yok.. çözemiyorlar, kendi bağlarını çözemiyorlar.. ben ne deyim.》
Sayfa 24 - İRFAN YAYINEVİ İKİNCİ BASKI İstanbul - 1978
《Ben sesi duyulmayan düşüncelerden korkarım》dedi son yumağı somunlarken Baba. Yine gözleri bir an için Bedreddini kolaçan etmişti;《Demirci Boran Ustanın gizlisi saklısı yok.》
Sayfa 22 - İRFAN YAYINEVİ İKİNCİ BASKI İstanbul - 1978
"Et, kemik, kan.." diye mırıldandı; " Üçü de durgun, üçü de sakin.. Tanrım nasıl oluyor da birden kuduruyorlar?"
Sayfa 194Kitabı okudu
Aklı kullanmasını bilmezsen o akıl kendi başına dert açar.
Sayfa 194Kitabı okudu
Yıldızlar vardı gökyüzünde, sayılmayacak kadardı; kimi kümelenmiş, kimi iki ikiye kimi de...? bir başınaydı. Bir başına olanların ışığı daha parlaktı.
Sayfa 143Kitabı okudu
Bugün insanın kendisidir;bugün sensin. Sırtında bir kambur var , göremiyorsun ama yükünü çekiyorsun , atamazsın , işte o atamadığın dündür. Yarın ise . . . ?