Bunaltı
Demir ÖzlüSözler ve Alıntılar
Bu ne biçim oluş? Özümden beni bedbaht eden özümden hiç ayrılamayacak mıyım? İnsan hiç ayrılamaz mı?
Sayfa 6
“Anlamıyorum, sonunda böyle bir başıma odalara kapanıp niye ağlıyorum. Mutlu olmak için neyim eksikti? Çocuklar gibi yanılıp ‘mutluluk’ diyorum. İnsanoğlunun bütün bütüne yalnız olduğunu, karanlık çevresinin ölü doğayla çevrili olduğunu bilmiyor muyum? Ölü sular onlar. Yeryüzünde insan için mutluluğun en küçük bir parçası da yoktur. Hem mutluluk dedikleri de nedir ki? Aldanmak, inanmak, aldatılmaktır. Yükselmektir bir bakıma, yükseldikçe yerden uzaklığı bilmeden.
Düşüş, yükselme ne kadar çok
olursa o kadar korkunç olacaktır..”
Masanın başına oturur yazardım; yazmak eskiden beri
alışkanlığımdı. Bütün kişiyi küçülten dünyaya karşı bir ayak direyiş
Artık anlıyorum, kişi için yalnızlıktan kurtuluş yok! Beraberliklerin, beraber olunduğu sanılan vakitlerin geçiciliğini öğrendim. Şimdi daha güvenliyim. —Ama aşk o kadar güzel ki! Aldatıcı bir oyun. Islak kaldırımlarda ayaklarının hafif, aldatıcı oyunu.
Yalanı, aldatıcı hayalleri bir yana bırakmalı. Bırakmalı mı?
İnsanoğlunun bütün bütüne yalnız olduğunu, karanlık çevresinin ölü doğayla çevrili olduğunu bilmiyor muyum?
Sayfa 31Kitabı okudu
Bu ülkede sorun diye belleyip durduğum şeyler başka ülkelerde yok benim için.
Sayfa 29Kitabı okudu
Tenhayı sokak. Herkes işinde gücünde. Mutlu bir yarın hazırlıyorlar. Mümkün mü?
Sayfa 20Kitabı okudu