Bekiroğluʼnun 5 kitabını okuyup 6. kitabını okumaya geçince tasavvufla karışık aşıklar alemine yolculuk yapacağımı tahmin ediyordum. Öyle nahif, güzel kitap isimlerinin içeriği de zarif olacaktı tabiki... Bekiroğlu ruhumu avuçlarının arasına alıp beni bir kelimeler dünyasına daldırıyordu her seferinde.
Bu kitabında da birbiriyle bağlantılarına şaşıracağımız güzel hikaler yer almaktaydı. Önce Elif'in Beʼye feryadı, sonra küçük bir kuşun masumane aşkı, diğer taraftan asırlar öncesinde bir mavi gülde aşka dokunmak, bir taraftan hüzünlü Nihadeʼnin aşkta mektuplarına tutunması. Bütün bunları bir gülibrişim ağacının altında otururken dinlediğinizi hayal etmeniz. Birbirinden ayrı ama içiçe geçmiş, geçmiş zaman hikayelerine yolculuğunuz bir incecik kitapla[bana göre öyle olabilir ;)] mümkündür. Kitapta geçen bu cümleler gibi “Bak, şimdi ben; dünyanın hây-u hûyuna bir gönül huzuruyla hoşça tebessüm edebileceğim kadar ölümün bana yakıştığı yerdeyim.” dersiniz her bir cümleyi okurken. Yine kitapta geçen “Bütün o harflerin bana, ruhuma, tenime, canıma teması, ne kadarsam o kadarıma, bütün boşluklarıma dolması.” cümlesi kelimelerin üzerinizdeki tesirini daha net anlatır. Bekiroğlu karmaşık gibi gözüken cümleler deryası yaratıp bir kelime de aklınızı bırakır. Kitap bitince güzel bir gönül yorgunluğu kalır sizde kitaptan...
Cam ırmağında yüzmeye karar verip yara bere almadan kurtulabilmenin imkansızlığını bilip kitabımızı okumayı bir düşünebilirsiniz pekala... Kitapla kalın ;) İyi okumalar diliyorum...
Nazan Bekiroğlu 'nun kalemi o kadar naif, şiirsel, basitlikte ki zorluk, betimlemede ki ustalık... Okuduğum kitapların arasına bir Bekiroğlu kitabı yanaştığında işte o zaman ben, ben oluyorum, nasıl güzel Bi
