Can Kırıkları
Karin KarakaşlıCan Kırıkları Gönderileri
Can Kırıkları kitaplarını, Can Kırıkları sözleri ve alıntılarını, Can Kırıkları yazarlarını, Can Kırıkları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir gün evdeki o küçük tuvaleti özleyeceğim aklıma bile gelmezdi. Tıkıldığımız bu açık hava hapishanesinde işemek için çekilebilecek bir köşe yok. Herkes her şeyi herkesin gözü önün de yapmak zorunda. Çünkü ortalık göz alabildiğine insan kaynıyor.
Tıkılı kaldığımız bu açık hava hapishanesinde sürüler halinde oturup kalkıyoruz. Bruşka ülkenin üniformalıları bizleri sıraya sokuyor.
Bir Çingene'yi aşağılayamazsınız. Kahkahalarla güler hakaretlerinize. Onun olan hiçbir şeyi elinden alamayacağınızı bilir. Ağzında mızıka, elinde gonca güller, cebinde iskambil kağıtlarıyla karavanların derinliklerine dalar. Siz dışarda kalırsınız.
Çingene her gittiği yere yuvasını da taşır. Müziğin, çiçeğin ve umudun olduğu her toprakta yaşar bu bilge göçebe. Köksüzlüğünden beslenir, o her yerin insanıdır, hiç bir yere ait olmadan.
Karanlık bir sarnıç var kalbimde
Dışım nasıl kalabalık
İçim nasıl tenha
İnsan yok oluşa nasıl hazırlayabilir kendini?
“Hayat biziz” diye düşünürdüm, “bizim bıkıp usanmadan alıp verdiğimiz nefesimiz.”
Söylenti hep gerçeklerden daha korkunçtur.
"Yaşadığımız gerçekleri, anlattığımız masallar gibi seçemiyoruz ki..."