Bir gün, olağan seyrinde devam eden hayatınız, birden bire alt üst olursa ne yaparsınız? Canınızın bir parçası, gözlerinizin önünde günden güne solarken, elinizden hiçbir şey gelemediğinde, çaresizliğiniz karşısında nasıl bir tepki verirsiniz? Vuslat, mahşer gününe ertelenince ,soğukkanlı olup yaşamınızı idame mi ettirirsiniz yoksa, yıkıntıların altında kalıp bir enkaz yığınına mı dönüşürsünüz? Ney, neden inler bilir misiniz? Derler ki, kamış tan koparıldığı için inlermiş. İşte insanoğlunu da canından koparılmak yakar kavururmuş. Yazar da, mükemmel bir örnekle, okuyucuya bu hisleri aktarmaya çalışmış. Her ne kadar, felaketleri zincirleme olarak okuyucuya nakletmiş olsa da, bu süreçte gelişen olayların kahramanlarımızın üzerinde bıraktığı etkilerine fazla değinmeyerek yüzeysel olarak geçse de, ben çok etkilendim. Özellikle, Sophie ve kızı arasındaki diyaloglar beni yaktı kül etti. Benim yüreğim, bu acıları kaldırır derseniz mutlaka kitabı okuyun!...
