Çıkmazda
Necati TosunerÇıkmazda Gönderileri
Çıkmazda kitaplarını, Çıkmazda sözleri ve alıntılarını, Çıkmazda yazarlarını, Çıkmazda yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanların içinde ve insanlara hep uzak
Sayfa 24 - Neden kitapKitabı okudu
İnsanlardan kaçmanın sonu yoktu. Ve yalnızlığı mutluluk sanmanın... Onların içinde, onların olanca kötülüklerine katlanarak direnmem gerekiyordu, öğrenmiştim.
Mutsuzluğumu kırbaçlamaktan başka bir şeye yaramadı insanlar. Ve bana acı çektirmekten başka hiçbir şeye...
çamura yatmış biri
Eşeklik! Başka şey değil. Bir kızı severmişim. "Ben bu kızı seviyorum." dermişim kendime. Adını bile bilmezmişim. Tutar ona söyleyemediklerimi yazarmışım da, bir şey yapar sanırmışım kendimi. Eşeklik!
Ve dudaklarım titriyor. Yazdıklarımı buruşturmak ve buralardan gitmektir yapacağım. Belki biraz da sövmek... Ve unutmak için giderim, giderim. Ondan ve denizden uzakta bir yerde, "Werther devrinde mi yaşıyorum, nedir?.." derim kendime. Sonra gülerim. Güler miyim? Gülmek isterim de gülemem.
Sayfa 109Kitabı okudu
çamura yatmış biri
Bir kuşluk sonrası esintisi düşüyor caminin serin gölgesine. Bir ürpertidir gelir geçer.
Sayfa 108Kitabı okudu
çamura yatmış biri
Bilmem, yeryüzünün çekirdeği mi yanlış, ben miyim yanlış olan?
Sayfa 106Kitabı okudu
çamura yatmış biri
Bir ağaçtan bir yaprak düşer gibidir kuşku. Düştü mü içime...
Sayfa 105Kitabı okudu
Çıkmazda
Ve çaresiz kalmış bir yiğitlikle savunuyorum yüreğimi:
Bilmem ki ne yapmalı? Yüreğim, seni nasıl avutmalı bilmem ki? Bu üşür gibi titremeni yüreğim, nasıl dindirmeli? Ah, benim sevinmeyi unutmuş yüreğim, bilmem ki seni nasıl sevindirmeli? Seni göğsümden çıkarıp güneşi mi göstermeli sana bilmem ki? Ah, ağlamalardan usanmış yüreğim ah... Bilmem ki nasıl güldürmeli seni? Uçan daireye mi bindirmeli, bilmem ki?
Var git yüreğim, var git... Sen başkasına yürek ol, kurtul. Ben, sırtımda bu yükü taşıyıp duracağım hep.
Sayfa 103Kitabı okudu
Çıkmazda
Benden usanmış adımlarım evin evin yolunu tutuyor ağır ağır. Kızıyorum kendime. Sevecekmiş. Birine ha tutuldu, ha tutulacak gibiymiş. Kendini bilmez sen de... Ne sanırsa kuzum kendini, ne sanırsa? Sanki masalların at üstündeki saraylısı... Ne sanırsa kendini?
Sayfa 103Kitabı okudu
Çıkmazda
Beni kurtaran hiçbir şey olmayacaktır. Biliyor ve korkuyorum. Yüreğimde artık her şeylerden usanmış bir yorgun özlem ve düşlerimin kendi bilmezliğiyle, belki bir süre daha böyle gidecektir. Sonra? düşünmek istemiyorum.
Sayfa 103Kitabı okudu
Çıkmazda
Hiçbir şeye yanmıyorum, şöyle içimde bir sıcaklık, şöyle soluklarım düzgün ve kaşlarım çatılmamış, şöyle bir aydınlık günde, şu kıyıda, elimde bir kızın eli, feleksiz bir türkü dudaklarımda ve yüreğim gelgellerle doludur, dolaşamadığıma yandığım kadar. Çok heves ettim, düşledim bunu. Gerçekleşmedi gitti. Ve yüreğimde dudak uçuklaması gibi bir sızı, yedi durdu beni.
Sayfa 102Kitabı okudu
Çıkmazda
Aylaklığı çıkar yol görüp sıkıntılarıma umursamaz tavırlar takınıyordum. Ve yaşıyorum diye, kendimi bir güzel aldatıyordum. Aldatıyorum kendimi ve arkama dönüp sonra "Aptal, nasıl da kandı..." diyorum.
Sayfa 102Kitabı okudu
Çıkmazda
Ve yenilgin sabahlarımda ben, bir kurtarıcıymış gibi denize koşmuşumdur hep.
Sayfa 100Kitabı okudu
Çıkmazda
Alın beni avucunuza, sıkın iyice, bir süzgeçten geçirin etimi, kanımı, kemiğimi... Umutlardan başka ne kalır benden geriye? Yaşanmış demek, umut yıkıntıları demek değil midir? Günleri saymak, yenilgileri saymaktı. ve yaşamak sandığım bir sürekli yanılgıdan başka ne oldu? Düş kurmakta bir çocuk kadar bile usta olamayan ben, yine, "sevmek" diyorum imdi.
Sayfa 99Kitabı okudu