Hiçbir şey sürekli geri çevrilip, reddedilmekten daha incitici olamaz. Bu, bizim sonsuz derinlikteki karşılıksız sevgi kaynağımızdan sabırla ve inançla beslenerek daha iyi günler görme ümidiyle yaşamamızı gerektirir. İçinde bulunduğumuz durum bizde hüsran ve çaresizlik yaratsa da ne olursa olsun sahayı terk etmememiz gerekir. Kollarımız açık bir şekilde beklediğimiz sürece, yolunu kaybetmiş oğlumuzun veya kızımızın bize geri dönme ihtimali oldukça yüksektir.
Çocukların gerçek özsaygılarının temeli ebeveynlerinin kendilerini oldukları gibi kabul ettiklerini, sevdiklerini ve onlarla beraber vakit geçirmekten hoşlandıklarını hissetmelerine dayanır.
Çocukların şımarmasına neden olan en önemli unsur da onların her taleplerinin yerine getirilmesi veya onlara hediye verilmesi değil, gerçek gereksinimlerinin göz ardı edilmesidir.
Çocuklar en iyi, öğretmenlerini sevdiklerinde ve öğretmenlerinin kendilerini sevdiklerini düşündüklerinde öğrenir. Çocukların zihinlerine giden yol her zaman kalplerinden geçmiştir.
Bir insanın bize değer verdiğini hissetme arzumuz, özel bir yere koyduğumuz bu insanların gözünde önemli olmadığımızı hissettiğimizde de acı çekmemize neden olur.