Bazen, özellikle öğle sonraları, bir yalnızlık hissettiğimde içimi tuhaf eden bir duygu sarar. Sanki içime, bir saniye önce orada olmayan bir şey sızmıştır, sanki tanımlanamayan bir öz içimde canlanmıştır, bana ait olmayan ama baştan başa ben olan bu duyguyla ben kendimi artık yalnız hissetmem, her hareketimin, her sözcüğümün tanıklığını yapan gizemli bir ruh varmış sanarım. O! Ama bu büyülü durum çok kısa sürer, bir buçuk saat kadar, daha fazla değil. Sonra gün keskin dişleriyle beni yeniden öğütmeye başlar.
Sayfa 320 - 4. Basım 2020 - Çeviri: Eren Cendey