Sadece çocuk kitabı olamayacak kadar güzel bir kitap bence. Okumaktan çok büyük zevk aldığım bir kitap. Yazarın en hoşuma giden yönü, hayal dünyamızı zorlaması. Varlıklara verdiği değişik isimler, bazı yerlerde tarif ettiği, adını söylemediği varlıkları hayal dünyamızda canlandırmaya çalışmamız, kitap bitince sorduğu sorular müthişti. Kitapta iki farklı mekân var: Birisi"dışarı" Landfil'in hiç görmediği dış dünya; diğeri"içeri" Landfil'in o yaşına kadar yaşadığı tek yer. Bir çocuk düşünün ki dışarıyı, insanları, yaşamayı, aile, anne, baba gibi çok basit olguları bile hiç bilmemiş, öğretilmemiş... Önüne devamlı engeller koyan, ona hiçbir şey ogretmeyen,sadece korku veren ama aynı zamanda da onu büyüten bir adam var kitapta...Okuyucuyu ikileme sokmuş yazar, Babago haklı mı değil mi? Neden buradalar, bu kadar ilkel nasıl yaşamışlar? Okuduğum en ilginç kitaplardan biriydi. Ben çok başarılı buldum, çocukların önüne engel koymamak, onların öğrenme, araştırma, çocuk olma hakkına saygı göstermek gibi ebeveynlerin dikkat etmesi gereken çok güzel mesajlar barındırıyor.Zaten kitaptaki Babagoo'nun kurallarıyla başlıyor kitap..."Kurallara uy, korkuna saygı duy, dışarı sakın çıkma" gibi kurallar çok fazla... Landfil kuralları sorgulamaya başlayınca işler değişiyor zaten. Mutlaka okunmalı, kesinlikle tavsiye ediyorum.
Öteorman kitabini okumuştum yani onu da zor bitirmiştim ama bu kitap kadar değil.
Hiç bir şey anlamadim yani hiç bir amaci olmadan yazilmiş gibi geldi bana.5 puani son 60-70 sayfasina verdim aksiyonluydu ve bir şeyler oluyordu kitaptaki mantikli tek şeyler.
Ana karakterimiz Landfill, ve kitap boyunca Landfill zipladi,Landfill koştu,Landfill tirmandi,evet Landfill ölüyor...Baya anlamsizdi.Bu kitap için giden 12 günüme aciyorum.
