Cemre Kiraz
@biryazgunu
Arkeolog
Dokuz Eylül
Bornova
İzmir, 5 Ağustos 2003
105 okur puanı
Ekim 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ölüm hareketin sona ermesiydi, yaşamaya devam edenlerin hayatından çıkmak demekti.
Sayfa 104Kitabı okudu
"Neyse ki barış dönemindeyiz. Kötü haber elçilerini kurşuna dizmiyoruz."
"Benim dışımda hiçbir eksik yoktu. Ben ise başka bir yerdeydim."
Okur Takip Önerileri
"Eski giysiler de hafızamda acı verici izler açabilirdi. Oysa ben bunlarda, devam eden bir hayatın izlerini ve hâlâ kendim olma isteğimi görüyorum."
"İnsanın bu cehennem tuzağına düşme şansı lotoda büyük ikramiyeyi kazanma şansıyla eşdeğerdir, tabii bunun hiçbir avutucu yanı yok."
"Ağızdan geçen sınır çizgisinde yalnızca yarım bir gülümseme sunabiliyorum; bu da dalgalanan ruh halimle son derece uyumlu bir durum."
"Artık zihnim bir kelebek gibi gezinebilir. Zihnimin yapacak o kadar çok şeyi var ki... Mekânda veya zamanda uçabilir."
"Özgürlükle aramda bir kapı varsa, onu açmaya bile gücüm yok."
"Duygulanmaya, sevmeye ve sevilmeye nefes almak kadar ihtiyacım var."
"... Önceden sağır ve kör müydüm, yoksa insan, karşısındakinin gerçek yüzünü görmek için felaketin keskin ışığına mı ihtiyaç duyuyor?"
"Uzaklaşıyorum. Yavaş, fakat emin bir şekilde. Tıpkı bir denizcinin demir aldığı kıyıdan uzaklaşması gibi..."
"Eski hayatım hâlâ içimde alev alev yansa da, yavaş yavaş anıların küllere dönüştüğünü biliyorum."
"Ben varlığı yoklukta buldum, onun için varlığı yokluğa feda ettim. "
İçimde insanlara karşı öyle bir itimatsızlık, öyle bir acılık peyda olmuştu ki, bundan zaman zaman kendimde korkuyordum..
