Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Cuma Günü Uçmayan Kuş
Samet DoğanEn Beğenilen Cuma Günü Uçmayan Kuş Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Cuma Günü Uçmayan Kuş sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Cuma Günü Uçmayan Kuş kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.810 üzerinden
294 syf.
7/10 puan verdi
Yazarın ilk kitabı. Bunu da düşünerek yorum yapmak istiyorum. Kitaba başladığımda büyük bir heyecanla kendimi Suriye sokaklarında hissederek okudum, o kadar etkiledi beni. Oradaki ufacık çocukların, kadınların, masum insanların yerine koydum kendimi.Çaresizliğin ne demek olduğunu hissettim okurken. Ebu Ali ve Rima'ya ne olduğunu merakla bekleyerek devam ettim. Fakat yaklaşık son 50 sayfada artık tekrarlayan olay örgüsü sıkmaya başladı beni. Sonunu merak ettiğim için bitirdiğim bir kitap oldu. Yalnız sonu da hiç beklediğim gibi bitmedi. Suriye'de yaşanan savaşın nasıl geliştiğini anlamama yardımcı olduğu için okuduğuma değdiğini söyleyebilirim.
“Zalim Esed’e ölüm! Yaşasın özgür ordu!”
İnceleme yazmayı pek düşünmüyordum, okumak istediğim eserlerin incelemelerini de okumam çünkü bir esere başlarken olumlu ya da olumsuz bir önyargıyla değilde, kendi zihin berraklığımla objektif olarak başlamak isterim. Ama bu eser hakkında bir şeyler yazmak içimden geldi. Kitap, Suriye’de halkın Esed rejimine başkaldırmasını, özgürlükleri için her şeyi göze alan mücahidleri, savaşın en acımasız yanlarını ve o anlara kendi bizzat tanık olan gazeteci yazarın gözünden aktarılıyor. Dili çok akıcı, olay örgüsü çok iyi işlenmiş. Beni en etkileyen yanlarından biri de hayatı, hayalleri, aşkları, umutları yok olan,bombalar arasında ölümü ensesinde hissederek yaşayan, çocukları gözleri önünde ölüme yürüyen anneleri, kamplarda yaşama tutunmaya çalışan insanları, yazarın kendi gözünden yaşadıklarını aktarması oldu. Rejimin baskısı, saldırıları yetmiyormuş gibi Suriye topraklarında etkisini göstermeye başlayan İŞİD militanlarına da karşı dik duran gözü kara mücahidlere, davalarına sahip çıkışlarına,
Allah’a olan teslimiyetlerine hayran olmamak elde değil. Bir toplumun genelini yargılamayı doğru bulmamakla beraber ülkemizdeki bazı tepkilere istinaden, savaş uzaktan görüldüğü kadar kolay değil, bu kitaptan sonra daha da iyi anladım.
İnsan yaşamadığı acıyı anlayamaz.
Dünyada yaşanan bütün acıların ahirette karşılığının olduğunu bilmenin ümidi ve bir
nebze de olsa teskiniyle iyi okumalar dilerim.
Farkedilebilir ki artık kitaplara inceleme yazmıyorum. Kitap bitince iç muhasebemi yapıyorum, belki birkaç yere bir şey karalıyorum ve bitiyor. Fakat bu kitap biraz farklı. İlk çıktığı günden beri okumayı istediğim ve okumaya başladığımda sanki baskısı çıkalı 1 yıl değil de daha fazla olduğu için suçluluk duygusu hissettiğim bir kitap.
Bu
İstanbul da yaşayan bir muhabir daha önce suriyede eğitim aldığı için 2012 döneminde suriyede ki ic savaşı resmetsin bilgiler alsın diye önce Hatay sonra Gaziantep oralardan mülteci kamplarına ve suriye ye kaçak yollardan girmesi.Savaşın ilk başladığı dönemde ordudan ayrılan komutanların 1yıl süreceğine inancı , Mülteci kampındaki Rima 'nın yarım kalan hayalleri ve tuvale işlediği kanlı savaş konulu tablolar.Abdusselam , sinan ,kenan ve onlarcası.Suriyede ki iç savaşı bire bir yaşayarak insanların hikayelerini kaleme alan bir muhabirin eseri .
294 syf.
10/10 puan verdi
Yazarlara genelde kitabın hikayesini sorarlar. Ona bu kitabı yazdıran hissi, hikayeyi dinlemek ister insanlar. Cuma Günü Uçmayan Kuş, yazarına bu soruların yöneltilmesinden evvel tüm soru işaretlerini cevaplıyor. Üniversite öğrenimini Suriye’de yaptığı için Arapça bilen Samet Doğan'ı 2012’nin başlarında çalıştığı ajans Suriye’ye gönderiyor savaşı fotoğraflaması/okuyabilmesi için. Ve böylelikle başlıyor hikaye. Genç yaştaki bir savaş muhabirinin ilk deneyimini konu alan otobiyografik bir roman Cuma Günü Uçmayan Kuş. Hikaye Türkiye’ye dönülen zamanlarla birlikte 2013’ün eylülünde sona eriyor. Dengesi olmayan, iniş çıkışlı, savaşa giden ve ölümle her an karşı karşıya kalabilecek, arayış halindeki bir insanın psikolojisi hakim. Kitap ilerledikçe savaş haline alışan ve fark etmeden bizi de alıştıran Samet Doğan'ın ilk kitabı. Ancak edebiyatla ilişkilerinin kuvvetli olduğu aşikar. Savaşın, savaştakilerin ve savaştaki kendi ruh halini güçlü betimlemelerle anlatmış. Ölümü, var olmayı ve var olmak için ölümü göze almayı görmüş. Yaşamadığımız acılar yaşayan, üstüne üstlük rahat koltuklarımızda eleştirdiğimiz insanların dünyasına şahit olmuş. Cuma Günü Uçmayan Kuş, huzursuzluğun hikayesi. Yanı başımızda akıp giden ama fersah fersah ötemizde bıraktığımız bir umman. Okuyun. Biraz huzursuz olmanın kimseye zararı olmaz. Hem sınanmadığımız acılar hakkında ahkam kesmekten vazgeçeriz belki. Samet Doğan bugün bir kitap daha yazsa alıp okuyacak ilk insan benim. Geçenlerde Twitter'da bana bir uğraş bulun yoksa kitap yazacağım, demişti. En güzel uğraşı kitap yazmak olur umarım.
Suriye savaşının başladığı yıldan 2013 yılına kadar olan zamanı romanlaştıran yazar çok iyi bir iş çıkarmış. Ben bir roman okumadım da bir savaş muhabirinin günlüğünü okudum, sarsıldım ,yazar sadece 3 senelik zaman zarfında olan olayları anlatmış, yıl olmuş 2022 ve Suriye halkı için değişen bir şey yok. Çadır kentler, kamplar açlık ve sefalet çoğu için. Göçler, geri cevrilmeler,aşağılanmalar,ölümler...
Hiç görmediğim bir ülkenin şehirlerinin yıkılışı, tahribi beni bu denli üzüyorsa, oranın halkının duygularını düşünemiyorum bile.
Keyifli okumalar herkese ama keyif alınarak okunacak bir kitap değil:(
Cuma Günü Uçmayan Kuş
Bu kitabı abimin "cuma günü uçmayan kuş nedir biliyor musun diye sorup,soruyu cevapsız bırakması ile bir merak üzerine elime aldım. Kitaptakiler gerçekten yaşanmış da öyle mi yazılmıştır bilemem ama aslında muhalifler ve mücahitlerin, muhacirlerin hep yaşadığı, bizzat içinde oldukları durumlar anlatılıyor kitapta. Bir programa gitmiştik ve Tülay Gökçimen hanım :"neden suriyeli, afganlı dünyanın dört bir yanındaki muhacirlerin, bacılarımızın ve kardeşlerimizin acılarını yazan yok? Yahudilerin acılarını anlatan binlerce film var belki " diyerek bir telkinde bulunmuştu. O zaman mültecileri anlatan bir roman yazmaya karar vermiştim. Muhacirli kardeşlerimizin bombalar altında her gün yaşadıklarını gözler önüne seren bir kitap. Şimdiye kadar muhacirlerin yaşadıklarını anlatan birileri olduğundan haberdar değildim.Kitap ismini içindeki şu olaydan alıyor :bir yaşlı, gazeteciye :cuma günü uçmayan kuş nedir diye soruyor ve ardından cevap veriyor "perşembeden ölen kuştur. Bütün bunları okumakla onları ne kadar anlayabileceğiz bilmiyorum. Bu kitap, onların hayatından sadece bir kesit. Ne bir gazetecinin gidip onları çekmesiyle, ne de onlara yazılan kitaplarla onları anlayamayacağız. Belki en fazla konuşulur ve insanlar hayatına devam ederler. Yüreğimizle hissetmedikçe, yürekten uyanmayınca, "Suriyeliler afganlılar gitsinler ülkelerini savunsunlar, savaşsınlar, ülkelerinde ölsünler" diye onları kovan onlara kindar bakışlar fırlatanlar oldukça cuma günü uçmayan, perşembeden ölen kuşları hiç anlayamayacağız.
Yazarın birinci kitabıymış. Bu pek önemli bir bilgi değil bence. Oldukça başarılı olmuş. Yazarı twitterda takip ettiğim için kitabı çok merak ettim fakat aklımdan almak düşüncesi hiç geçmedi . Ne olduğunu bile bilmiyordum. Arada retweetliyordu ama dikkatimi çekmiyordu. Bir takipçisi kitaptan bir replik paylaşmıştı, o replik beni öylesine etkiledi