Ebu Ali'lere selam olsun... Kanayan yaram Suriye; acı, kan, gözyaşı, zulüm, ölüm. Anlatılan hikayeler geçmişte kaldı diyemiyoruz. Ogünden bugüne katlanarak artan bi zulmü izlemeye devam ediyoruz. Önümüze düşen görüntülere karşı merhamet yorgunu olmuş yüreklerimizi diriltmek için vicdanımıza sığınıyoruz. Hangi derdimizin hangi günlük sıkıntımızı burnumuzun tam dibinde yaşananlarla kıyaslayabiliriz ki... İnanmış insanların neleri başarabileceklerini cesaretin, fedakarlığın, ölümün bi nefes kadar yakın olduğunu en yalın haliyle okuyor olacaksınız. Bugün herşey bitti, geçti ogünler demeyi ne kadar çok isterdim ki, diyemiyorum. Ama umudumu kaybetmiş değilim. Cennet bahçelerine göç etmiş yüz binlerce kardeşim, şehit olmak için mücadele eden binlercesi... Satır aralarında sesimizi dünyaya duyurun diyor mücahidler. Bugün seslerini sağır sultan duydu ama duymamazlığa, görmemezliğe gelmeyi tercih ediyorlar. Öldürmeye doyamadılar. Şehirler, taşlar, duvarlar, sokaklar bile öldü. Milyonlarca muhacire ensar oldu güzel vatanım. Muhacirlik nedir bilirim. İyi ki ahiret var. İyi ki Allah'ın sonsuz adaleti var...
