Defterimde Kuş Sesleri
Erdal ÖzDefterimde Kuş Sesleri Gönderileri
Defterimde Kuş Sesleri kitaplarını, Defterimde Kuş Sesleri sözleri ve alıntılarını, Defterimde Kuş Sesleri yazarlarını, Defterimde Kuş Sesleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
¶¶
Gelecek günlerden hiç umutlu değilim.
¶¶
Sayfa 59 - Can YayınlarıKitabı okudu
Aklın kendine dönüp kendi tadına bakmasıdır hüzün.
Amaçları,insanı,insandan daha az bir şey haline getirmekti.
(Karıma yazdığım mektuptan)…Geçmiş,daha yaşanılır oluyor burada.Şimdiki zaman yok çünkü.Gelecek zamansa,şimdilik gramerimden çıkardım onu.Bir kumar o
Kitabı bıraktım, gözlerimi kapatıp 'korku'yu düşündüm. İnsanın en yazılacak yanı 'korku'sudur gibi geldi bana. Korkmayan insanın nesini yazabilir ki bir yazar! Şunca aydır nice insanla bir aradayım. Nice davranışlarını izledim, gözledim. Korku, çoğunda var. Belki hepsinde. Hani suyun altında uzun süre, bir yere sıkışıp kalmış bir yaprak, bir gün sıkıştığı yerden nasılsa kurtulup, belki bölünüp parçalanıp, belki çürüyüp, hafifleyip ağır ağır, ama biçim değiştirmiş olarak suyun yüzüne çıkar ya. Onun nasıl artık yapraklığı kalmamışsa, 'korku'nun da nice insanda zamanla yapı ve biçim değiştirerek başka bir kılığa girdiğini gördüğüm anlar oluyor. Bakıyorsun, birinde bir 'tik', birinde 'yüksek sesle konuşma', birinde alabildiğine 'terslik', bir başkasında anlamsız bir 'kahkaha', bir öbüründe sürekli 'uyku', kiminde de 'yüreklilik' görünümüne büründüğünü görüyorsun 'korku'nun. Kiminde hiç gizlenmiyor 'korku'. İnsanoğlunun ateşten korkup ateşe taptığı, sudan korkup suya taptığı, giderek korkusundan tanrılar yarattığı, korkusunu ona tapinmakla gidermeye çalıştığı gibi... Korku bende de var. Niye olmasın ki?
Sayfa 358Kitabı okudu
Peygamberler, insanoğluna Cehennem'i de, Cennet'i de birlikte yutturmuşlar. İnsanoğlu, kendisine vaat edilen Cennet'i duymuş olmasa, içinde yaşadığı Cehennem'den yakınmaz, her şeye çok daha bilinçsizce, bir Cennet özlemi duymadan katlanırdı. Cennet'in özlenmesi, Cehennem'in korkunçluğundan kaynaklanıyor. Cehennem kavramını yaratan, Cennet'in var olduğu düşüncesi; ta kendisi.
Sayfa 354Kitabı okudu
"Bir kişi bile değilim yalnızlıktan."
Edip Cansever'in bu dize.
Bu da İlhan Berk'ten:
"Adam ne kadar yalnızdı ki
Boyuna kahveler ısmarladı durdu."
Yalnız kalamamakla yalnızlık çekmek çelişik bir durum değil. Her an kalabalığın içindeyim, ama, 'Allahın kırında yapayalnız bir ahlat ağacı gibiyim.
Sayfa 316Kitabı okudu
Offf. Bu insanlar niye böyle? Kim bunları bu hale getirdi? Yazık! İnanç denilen o baş belası şey, hele böyle ilkel yaratıklarda çok daha korkunç bir görünüm kazanıyor.
Sayfa 268Kitabı okudu
Hepimiz okumuş adamlarmışız. Doğru söylüyorlar; öyleyiz. Ama okumuş olmak bir işe yaramıyor. Sanırım bu yüzden, okumamışlar bizi eğitiyorlar şimdi.
Sayfa 240Kitabı okudu
O anda en büyük komutan O'ydu, ben onun astıydım. Öyleymiş. Herkes komutan burada, herkes yargılayan; bizler, sıkıyönetim yasasına göre er sayılıyormuşuz. Tutsak erleriz yani. Hele böylesi ayrıntılarda, böylesi yaratıklarla aramda bir sürtüşme olsun hiç istemiyorum. Onlarla hiçbir ilişkim, çelişkim olmamalı.
Sayfa 224Kitabı okudu
İnsanoğlu için korkudan daha yüce, insanı daha çok tanımlayan, edebiyat olarak da daha yazılası başka bir tepki düşünemiyorum. İnsanı korkutmak, onu korku içinde yaşatmak kadar aşağılık bir başka tavır da düşünemiyorum
Korku, sanıyorum, her canlının canlı olduğunu belirten en somut duygusu. Ama korkutan olmanın doğallıkla en ufak bir ilintisi olamaz.
Korkutanın amacı, sanırım korkulan olmak. İğrenç.
Sayfa 202Kitabı okudu
Sev hüznü. Yorar insanı ama aldatmaz. Yüceltir, insana çözümleme isteği, gücü verir. Güzeldir.
Sayfa 127Kitabı okudu
Farklı düşündüğünüz için buradasınız. Başka bir ülkede suçlu bile sayılmaz, baş tacı edilirdiniz; ama bu ülkede yasalar buna izin vermiyor; yasalara uyacaksınız.
Sayfa 90Kitabı okudu
Hüznü sevmiyorsun. Hüznü alt edebilmek, aklın üstün bir başarısı olsa gerek. Ama her zaman niye hüznü kovalamak? Bizim felsefemizde böylesi metafizik olguların yeri yoktur mu diyeceksin? Ama hüzün, aklın bir durumudur, dersem, ne diyeceksin? Aklın kendine dönüp kendi tadına bakmasıdır hüzün, dersem?
Sayfa 81Kitabı okudu
"Bilirkişiler, bildiğimiz kişiler. Başkaca bir şey söylememe gerek yok," diye yazıyor karım. Her şey anlaşılıyor bu cümleden. Her şey öylesine ustaca tezgâhlanıyor ki. Kolay kolay çıkış yok buradan, anlıyorum. Bilirkişiler belli. Oynanmakta olan oyun belli. Oyunun sonu da belli. Verilecek cezanın ne kadar olacağı, asıl soru işareti burada. Ucuz atlatırsam kâr sayacağım. Üstümüze iyi geldiler; oyunu da kuralına göre oynuyorlar.
Sayfa 71Kitabı okudu