Sabahattin Ali’nin kısa ve mükemmel bir biçim ile kaleme aldığı öykü serisi diyebilirim. Sabahattin Ali'nin öykülerinde genellikle yoksulluğun çaresizliğin en dibe vurduğu anı veya yüksek mevkideki bir siyasetçinin bir bürokrat, köylerde ise yoksul , çaresiz halkın ağa ve ya o an zorbalığa gücü yeten biri tarafından gördüğü zulüm ve hor görmüşlüğün doruk noktasında olduğu anı kaleme almış. Okuduğum her bir öykü böyle bitmemeliydi dedirtecek bir yürek sızısı bıraktı. Ayrıca bir Kürt olarak ve Kürtçe aşığı bir okur olarak, Sabahattin Ali’nin Türkçe ve şu zamanda yok olmaya mahkum bırakılmış eski Türkçe kelimelerin mükemmel bir şekilde kullanılmasına hayran kaldım. İnsana insanlığını hatırlatacak okunması gereken eserlerden diyebilirim. İyi okumalar
