Değişen Kahramanımız
Yi Mun-YolDeğişen Kahramanımız Sözleri ve Alıntıları
Değişen Kahramanımız sözleri ve alıntılarını, Değişen Kahramanımız kitap alıntılarını, Değişen Kahramanımız en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Küçük bir çocuk dahi olsa, adalet ve özgürlüğe duyulan özlem büyüklerin duygularıyla hemen hemen benzerlik taşır.
Sayfa 22Kitabı okudu
Her ne kadar örümcekleşmiş bir zihniyete dayanan Sokde'nin kurallarını yıkan güç ve irade yeni sınıf öğretmenimizinkiymiş gibi görünse de, bu demokratik sistemi kuran ve kuralları koyan şüphesiz kendi güç ve irademizdi.
Sayfa 83 - İmge KitabeviKitabı okudu
"Kasap da elindeki bıçağı bıraktığı takdirde Buddha olabilir."
Sayfa 81 - Kore AtasözüKitabı okudu
Sokde'nin benden istediği tek şey, onun kurallarına itaat etmemdi. Böylelikle sağlam temellerle kurduğu krallığı yıkılmayacaktı. Onun kurallarının ve kurduğu krallığın adaletsizliği göz önünde bulundurulduğunda, ona boyun eğmekle gereğinden fazla kendimden ödün vererek karşılığını ödemiştim zaten.
Sayfa 59Kitabı okudu
"Sıkıntılı ve zor da olsa, kendi ayaklarınızın üzerinde durmayı başaramazsanız, her zaman en ufak bir olayın çözümlenmesi için bile bir kurtarıcıya ihtiyaç duyarsınız."
" Küçük bir çocuk dahi olsa, adalet ve özgürlüğe duyulan özlem büyüklerin duygularıyla hemen hemen benzerlik taşır."
"Bir insanın pişmanlık duyup tövbe etmesi için mutlaka uzun bir süre geçmesi gerekmez."
Sayfa 81 - İmge Kitabevi
"Çocukları mantıklı bir şekilde uyararak ikna edeceğim yerde, hırslarıma yenik düştüğüm için onları parayla satın almaya çalışmıştım. Üstelik bu davranışım, büyüklerin dünyasında düşük seviyeli ve kurnazca politik oyunlara benziyordu."
"... ağzı katı bir şekilde kapanmıştı, ama bedeninin derinliklerinden çıkıp gelen o ıstırap dolu haykırışını duyar gibi olmuştum."
Sayfa 76 - İmge Kitabevi
...böyle bir devirde bir tane bile arkadaşımın olmaması benim için çekilmesi en zor, en büyük cezaydı. O sıralar okulda geçirdiğim öğle yemeği saatleri ya da ders başlamadan önceki ve sonraki boş saatler aklıma geldikçe şimdi bile yüreğim kaskatı kesiliyor. Hiçbir oyuna dahil edilmeyen benim için, sınıfta pencere kenarında ya da spor sahasında gölgelik bir köşede çocukların takımlara ayrılarak koşup oynamalarını masum masum seyretmek en büyük meşgaleydi. Yeni doğmuş bir bebeğin kafası büyüklüğündeki lastik bir topla oynanan futbol denilen oyun, uzaktan o kadar eğlenceli görünüyordu ki anlatamam.