Beni bilen bilir, sevince çok abartırım. Hakkını veririm yani, lafta kalmaz. Refik Halit de sevdiklerimden, çok sevdiklerimden biri. Derste "Ağzımın suyu aktı bu kadar Refik abiden bahsedince, teneffüste memleket hikayelerinden bir hikaye okuyayım hemen de kendime geleyim." demişliğim çoktur. Gerçekten işlemelere anlatmalara ve okumalara doyamam onu. Ama yine bilen bilir, mesleğim gereği sezarın hakkı sezara demeyi de iyi bilirim, biliriz. Artı ve eksileriyle sevsem de sevmesem de değerlendirme yapmak zorundayım, zorundayız. Veee mesleğimin bana verdiği yetkiye dayanarak bu romanı hiç ama hiç sevemediğimi söyleyeceğim. Açıkçası Selim Ilerinin en sevdiği Refik Halit romanlarından olduğunu duyunca ve üstüne hakkında olumlu yorumlarına denk gelince çok ama çok yükselmiştim bu romana. Ancak umduğum gibi çıkmadı. Nurperi ve ona aşık olup hayatlarını mahveden erkekleri okumak bana hiç zevk vermedi. Yeni bir şey de göremedim bulamadım açıkçası. Kart zamparalar ve onları avucunun içine alan bir fettan güzel hikayesi çok tanıdık benim için oldukça da can sıkıcı ve maalesef bir o kadar da kilişe... Ben aradığım değişik,güzel,etkileyici,vurucu ne derseniz artık, karakterleri ve olayları bulamadım, üzerine bir de epey uzun geldi, sıkıldım. Romanın tek güzel şeyi Refik Halitin o caaanım diliydi, bu kadar.
