Hiçlik, göreli bir ölçüde bizzat varlığın içinde bulunur; her varlığın içinde ve varlığın her derecesinde; varlığın “kendi” ötekisi ve özgül olumsuzlanması olarak. Genel bir hiçlik düşüncesi, genel bir varlık düşüncesine benzer, aynen onun gibi yalıtılmış, “kendinde”, yetersizliği ve boşluğu derhal hissedilen bir düşüncedir.