Bir roman okumaya başlayıp, oyun, öykü, öyküler... hangisinde karar vereyim acaba çelişkilerine düşeceğiniz çok güzel bir roman. Roman boyunca karşımıza çıkan ölüm teması akla Çehov'un şu cümlesini getiriyor:
"İlk bölümde duvarda asılı bir tüfek olduğunu söylüyorsanız ikinci yada üçüncü bölümde o tüfek patlamalıdır."
Yazmak istediği romanındaki karakterlerin, romandan çıkıp yazar ile yaşadığı ama yazarın her bir karakter için belirlediği acılı, sancılı ama muhakkak yaşattığı ölüm, kitabın sonunda yazarın da kitabı bastırıp intiharı ile sona eriyor. Duvarda asılı tüfeğin patlaması ikinci üçüncü bölümde gösteriyor kendini ama asıl anlamını yazarın intiharı ile kazanıyor.
Yer yer kafanızı allak bullak edecek güzellikte bir roman bu. Kimi karakterlerin yerini karıştırabilirsiniz ama her karakter kendi rayında sürdürüyor olayını.
Kitap geleneklerle, kurumlarla, ahlak ile, yazılan dönemdeki siyasi çalkantılarla, herkesin birbirini öldürmek için pusuda beklediği zamanlarla hrm dalga geçiyor hem de bunlara üzülüyor. Özellikle ideoloji ayrılıkları ve aşk, aile kavramlarını parçalıyor yazar.
Zevkle okunacak bir kitap.
