Sonunda bitti!
Bu kitabı okurken o kadar zorlandım, elimde o kadar çok süründü ki nasıl bitirdiğime şaşırıyorum.
Sarah Dessen sevdiğim bir yazar sayılabilir. Özellikle Sadece Dinle romanı, bende derin izler bırakmıştır. Bu yüzden neden bizde daha çok kitabı basılmıyor, diye sık sık düşünür ve üzülürdüm ama Dreamland'i okuyunca anladım ki yayıncıların bildiği bir şey varmış. Yazarın her kitabını seveceğimi düşünmek benim hayalperestliğimmiş... Bu sene bunu hissettiren ikinci yazar oldu kendisi.
Kitap Türkçe olsaydı daha hızlı mı okurdum yoksa yarım mı bırakırdım bilemiyorum ama sırf elimde olduğu ve İngilizce kitap okuma alışkanlığı kazanmama yardımcı olacağı düşüncesiyle bitirmek istedim sadece. Yoksa kurgu ya da yazım benim için kaçmak isteyeceğim kadar kötüydü.
Cathlin isimli bir lise son öğrencisinin yaşadığı toksik ilişki ve bu ilişkinin nasıl başlayıp nasıl sonlandığı hakkında bir roman Dreamland. Bu şekilde mi verilmeliydi? Onu bilemiyorum ama ben sevmedim, beğenmedim hatta galiba biraz nefret ettim. Ama tabii mental rahatsızlıklar söz konusu olunca bunlar da yaşanabilir mi? Neden olmasın? Sonuçta her insan farklı. Sadece bu kitap benim bir kitapta aradığım hiçbir şeyi barındırmıyor. Bu yüzden tavsiye etmiyorum.
