Drina'da Son Gün
Faik BaysalDrina'da Son Gün Gönderileri
Drina'da Son Gün kitaplarını, Drina'da Son Gün sözleri ve alıntılarını, Drina'da Son Gün yazarlarını, Drina'da Son Gün yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“İyiliğin sürgün hayatı daha sona ermedi.”
Sayfa 439
“Çünkü bazen en güçlü görünen kişi gerçekte en zayıf olandır.”
Sayfa 427
“Bir davada haklı olmak o davayı kazanmaya yetmez. Eğer öyle olsaydı bütün zaferler hakkı savunanların olurdu.”
Sayfa 364 - Nemesis
“Yeryüzünde daha birinin yıktığını yeniden yapacak insanlar vardı.”
Sayfa 292 - Nemesis
Peder yuvan ölürken hiçbir acı duymamıştı. Ivo’nun attığı kurşun ensesinden girmiş, hemen oracıkta can vermişti. Gerçekte ölmemişti Peder Yuvan. Bütün Türklerin , bütün insanların kalbinde yaşıyordu. Her zaman yaşayacaktı. Ivo sanki bu kalplerdeki peder yuvanı öldürmek istiyormuş gibi bir el daha ateş etti…. Ivo bu ikinci kurşunu boşuna atmıştı. Çünkü ne kadar ateş ederse etsin kalplerdeki peder yuvanı öldüremezdi.
Sayfa 447Kitabı okudu
Buna benzer durumlarda ölüm en iyi şeydi ama ne yazık ki insan en istemediği zamanda ölebilen bir varlıktı.
Sayfa 420Kitabı okudu
İstemesek de dövüşmek zorundayız. Yalnız kalan ve yaşamak isteyen insanların dünyada bından başka yapabilecekleri bir şey de yoktur.
Sayfa 363Kitabı okudu
Yaşamak budur Mary. Yaşamak bir şeyler kaybetmek ve onların yerine yenilerini kazanmaktır.
Sayfa 344Kitabı okudu
Savaş erkekler gibi kadınların da ruhunu çöle çevirmişti. Ve bu çölde geleceğin yeşil dünyasını haber veren hiçbir ışık yoktu.
Sayfa 331Kitabı okudu
Her çeşit ölüm görmüştü ama bu çocuğunkine benzeyenini hiç görmemişti. oradan hemen uzaklaştı.Yanından geçen bir askere çocuğu göstererek onu oradan kaldırmalarını rica etti…. Çocuğun ayaklar altında çiğnenmekten kurtulmuş olmasına en çok selmanoviç sevindi. Bu çoklarınca yararsız bir iş olarak görülebilirdi. Yalnız insan yaşarken insan değildi. Ölse de, parçalansa da, tek burnu kalsa da insandı. Yerin altında da yine insandı. Çünkü insan ne kol,ne burun, ne bacaktı. İnsan bunların hiçbiri değildi. Böyle olduğu için de ölüm ne kadar haksız ve yırtıcı olursa olsun bir hayvan gibi onu ortadan kaldıramıyordu.
Sayfa 284Kitabı okudu
… içinde uçsuz bucaksız steplerde kar tipisi altında rüzgâra meydan okuyan atların koştuğu gözleri kapandı.
Sayfa 275Kitabı okudu
Bundan sonra artık kolay kolay ölmeyiz muhterem Peder Yuvan. Yakacak odunumuz olmasa bile kalplerimiz bir daha soğumayacak biçimde ısınmış bulunuyor.
Sayfa 263Kitabı okudu
Bu sırada tozu dumana katan çarpık bacakli bir asker koşarak ; yolda gelirken düşürdüğü ayakkabısını getirdi . Başını çevirip bakmadı bile .Herhalde hitler’in bu kuklası ölülerin ayakkabı giymediklerini unutmuş olacaktı.
Sayfa 248Kitabı okudu
Mitza aldırmadı, dimdik tutmaya çalıştığı başıyla bir cesaret tanrıçasına benziyordu. Sonra niye, neden ve kimden korkacaktı? Zaten çoktan ölmüştü. Dünyada da ölümden korkmayan yalnız ölüler kalmıştı.
Sayfa 229Kitabı okudu
Engebeli bir araziye benzeyen insan ruhunu çok iyi ortaya koyduktan başka oyunun en ilginç yanı olan bir insanın sımsıkı kapalı olan kalbine giriş sahnesini en ünlü ruhbilimcilere parmak ısırtacak bir ustalıkla oynamıştı.
Sayfa 221Kitabı okudu