Kitabın edebi yönünü bir yana bırakırsam, olmamış olanla olamayacak olanın arasında kendini unutan bir adam Ahmet. Olmamış olanın peşinden sürüklenip olacağı da olamayacağa çeviren, akıllanmayan, dünya yorgunu olduğunu sanan bi karakter. "Olduğunu sanan" diyorum çünkü Ayfer Tunç, Güray Süngü ya da Yusuf Atılgan karakterleri gibi dünya ağrısı çektiğine ikna edemedi beni. Sadece şımarık bir erkek çocuğu - yaşı 40 da olsa farketmiyor bu-
Ana karakter Aysun olmalıymış hissini bıraktı içimde. Zira hislerinden samimi olan oydu.
Bunun dışında kitap hislerin, düşüncelerin, iç hesaplaşmaların üzerinde dönüyor. Benim için akıcı ama bu tarz kitaplardan hoşlanmayan insanlar için sıkıcı gelebilir.
İyi okumalar dilerim..
