egon schiele'nin hayata ve resme bakışını anlatmış otto gabos. çarpık bedenlere aşkını, trenlere tutkusunu, kadınlarını ve ilişkilerini, hareket eden ve kendi öyküsünü anlatan canlı bir bedenin enerjisini resmetme tutkusunu... çok iyi metin. çizgilereyse ilk önce mesafeli yaklaşıp sonra ısınabildim. ressamın tonlarına, üslubuna daha yakın beklediğim için. iyi ki dünyadan geçmiş dediklerimizden birini çizgi romandan okumanın hazzı başka. fonda da rachel's'ın nefis albümü "music for egon schiele" olunca tam bir rapsodi oldu. meraklısı ıskalamasın derim.
