Aytunç Altındal’ın bu yönünü hiç bilmezdim. Şiirler yazmasından bahsediyorum. Kitabını Elem Faslı, Ayrılık Faslı ve Özlem Faslı olarak 3 bölüme ayırdığını görüyoruz. Burada tam 54 şiir bizleri bekliyor. Şiirlerin genel anlamda tutku, içtenlik, coşku, kavga, samimiyet, direniş, güldürü, felsefe, din, barış gibi konuların bir genellemesi olduğunu belirterek başlıyor Altındal. Aslında benzer tanımlamalar yaparken Dolmabahçe’de Beşiktaş’ın Galatasaray’ı 3-0 yenmesidir diye de tanım yapıyor ama ben Galatasaraylı olduğum için hocama burada biraz naz yapacağım. Gökyüzünden beni seyrediyorsa belki biraz gülümser bana.
Bu şiir kitabı üstelik yazarın altıncı şiir kitabıymış. Yani bundan önce tam 5 şiir kitabı daha yazmış. Burada da eski şiirleriyle beraber hiç yayımlamadıklarını da yayımlamış, yabancı dilde olanları da baskıya eklemeyi ihmal etmemiş. Onun bu şair yönünü hiç görmediğim için epey şaşırarak okudum diyebilirim.
Şiir kültürüm benim çok eksik. Yani şiir benim çok yakın olmadığım değil, çok fazla içinde olamadığım bir alan. Bu yüzden de bir şiir kesiti almakta çoğu kez zorlanıyorum. Bunun yerine o şiirin içinden cümle gibi bir satır alıyorum ve bunları daha çok yapıyorum. Bunun normal olup olmadığından emin değilim ama bütün şiire hakim olamam ki. Şu söz tek başına da yeterince güzel değil mi?
“Gökyüzü, gelip gözlerine girmiş.”
Çabucak biterken tadı damağımızda kalacak bir kitap olmuş diyebilirim. Hepimize iyi okumalar dilerim..
