Empati Çağı Gönderileri
Empati Çağı kitaplarını, Empati Çağı sözleri ve alıntılarını, Empati Çağı yazarlarını, Empati Çağı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir yerde uyum ve benzerlik varsa -esneme, gülme, dans etme ya da taklit etme gibi hangi davranıştan kaynaklanıyor olursa olsun orada sosyal bağların ve birleşmenin olduğunu söyleyebiliriz.
Otistik çocukların diğer insanların esnemelerinden etkilenmemeleri'", aslında onların mevcut koşullarını tanımlayan sosyal bağlantısızlık durumunun açık bir göstergesidir.
Gülme eyleminin genellikle şaşırtıcı ya da uygunsuz bir duruma karşı tepki olarak gerçekleştirildiği görülmüştür. Örneğin çelimsiz bir maymun yavrusu grubun en güçlü (alfa) erkeğini kovalayıp onun "ürkerek" koşmasına yol açtığında, bu durum grubun bütün üyelerini kahkahaya boğar.
…insanlar mecburen saldırgan olmak zorunda değildirler. Bu tamamen bir denge meselesidir. Koşulsuz güven ve işbirliği, zarar verici bir saflık olarak kabul edilebilir. Oysa dizginlenmemiş bir açgözlülük, kurtlar sofrasına dönüşmüş bir dünyadan başka bir şey oluşturmaz.
Rakip şempanzelerin kavgalardan sonra birbirlerini öpüp kucakladığını biliyordum. Ancak, bir veteriner ameliyat masasında yatan maymuna yüzlerce dikiş atarken, az önce onunla kavga eden maymunun ameliyat boyunca diğerinin elini bırakmaması beni oldukça şaşırtmıştı.
Arjantin'in Buenos Aires şehrindeki bir dişi köpek sokağa terk edilmiş bir erkek bebeği kendi yavrularının yanına götürmüş ve tıpkı Romus ile Romulus efsanesindeki gibi bakımını üstlenerek herkesi hayrete düşürmüştür. Tıpkı bir Bengal dişi kaplanının domuz yavrusunu sahiplenmesi örneğinde olduğu gibi, türler arası evlat edinme vakalarına hayvanat bahçelerinde sıklıkla rastlanmakta, annelik içgüdüsü, bütün canlılarda dikkat çekecek kadar cömertçe sergilenmektedir.
Hayvanlar birbirlerine çekici geldikleri için ya da cinsel ilişkinin zevk verici etkilerini bildikleri için cinsel ilişkiye girerler. Yoksa hayvanlar üremek istedikleri için cinsel ilişkiye girmezler, çünkü bilinmeyen bir şey istenemez.
Doğanın kitabı da tıpkı kutsal kitaplar gibidir: Herkes onu kendi işine geldiği gibi yorumlar. Anlayıştan hoşgörüsüzlüğe, diğerkamlıktan açgözlülüğe kadar ne aramışlarsa çekip onu bulmuşlardır.
Herkesin birbiriyle akraba olduğu ve aynı kraliçeye hizmet ettiği arılar ve karıncalar, topluluklarındaki herkesin iyiliği için bütün güçleriyle çaba sarf ederken, aynı çabayı insanlarda göremiyoruz.
Güneydoğu Asya'da büyük cüsseli erkek maymunlar genellikle "tarım işçisi" olarak istihdam edilirler.Eğer şehir trafiğinde onlarla karşılaşırsanız büyük bir şaşkınlık geçirebilirsiniz. Tıpkı gerçek bir insan gibi arka koltuğa kurulmuş ve ayaklarını her iki taraftan aşağı sallandırmış insan-olmayan yolcusuyla birlikte motosikletiyle yol alan bir sürücüyle karşılaşabilirsiniz. Çiftlikte çalışmak üzere birlikte işe gidiyorlardır. Burada maymunlar, bir
palmiye ağacının tepesinde Hindistan cevizlerini koparmaya çalışırken, aşağıdan kendilerine yöneltilen yüksek sesli emirleri dinleyecek şekilde eğitilmişlerdir. Sahipleri, aşağı atılan Hindistan cevizlerini toplar ve pazarda satarlar.
Bir de maymundan gelmedik derler
Çin'in altın maymunları, bir erkeğin etrafında bulunan yedi dişinin oluşturduğu bir tür harem hayatı sürerler. Erkek maymun dişilerden çok daha büyüktür ve turuncu tüyleri olan kalın, güzel bir derisi vardır. Dişileri kendi aralarında didişmeye başladıkları zaman, onlar durana kadar ortalarından asla ayrılmaz. Müşvik bir yüz ifadesiyle her bir dişiyle göz temasına girerek ya da parmaklarıyla her bir dişinin tüylerini şefkatle okşayarak gerginliği sonlandırır.
İsimleri Ropey ve Beatle olan ve birbirlerinden asla ayrılmayan iki makak dişisi biliyorum. Yaklaşık olarak aynı yaştaydılar ve ilk başta onların kardeş olduklarını düşünmüştüm. Çünkü her şeyi birlikte yapıyor, birbirlerini tımarlıyor ve birbirlerinin bebeklerinin dudaklarına sevecen dokunuşlarda bulunuyorlardı. Ayrıca, kavga ettiklerinde de birbirlerine yardıma koşuyorlardı. Öyle ki, Beatle (Ropey'den daha alt bir sınıftandı) ne zaman bir çığlık atsa ve arka daşını aramaya koyulsa, Ropey soluğu onun yanında alıyor ve kendisini tehdit eden maymuna dikleniyordu. Gruptaki herkes, onlardan birine çatacağı zaman ikisiyle birden mücadele etmek zorunda kalacağını biliyordu. Ne var ki, kayıtlarımıza göre Ropey ve Beatle hiç bir surette akraba değillerdi.
Ayn Rand, başarının ahlaki yükümlülüklerle birlikte geleceği düşüncesini yerden yere vurur. Egoistliğin bir kötülük değil, bilakis bir erdem olduğu düşüncesiyle birlikte sayısı milyonları bulan coşkulu bir okur kitlesine ulaşmıştır. Bütün meseleyi altüst etmiş ve binlerce sayfalık romanını, eğer herhangi bir yükümlülük altında bulunacaksak bile bunun yalnızca kendimizi ilgilendirdiği düşüncesini açıklamaya adamıştır.
Spencer'ın bu yeni zenginleşmiş kitleye telkin ettiği cümle aslında pek çok şeyi açıklıyor: "Doğanın yasaları bu şekilde işliyor!" İşte bu şekilde, zenginlerin hissedebileceği vicdan azabı da ortadan kaldırılmış olmaktadır.
Spencer, insanlara çevrelerinde olan bitenlerle ilgilenmeden, ahlaki çelişkiden uzak bir şekilde ilerleyebilecekleri bir yol sunmuştu. Erken dönemlerde varlıklı yoksulu görmezden gelmek için zaten herhangi bir haklılaştırmaya gerek duymamıştır. Damarlarında akan kan, yani asalet, onları farklı bir canlı türü haline getirmeye yetiyordu. Asiller, ağır işlerde çalışanları Batı'da ince bellerini ya da Doğu'da muntazam bir şekilde uzamış tırnaklarını göstererek aşağılıyorlardı. "Egemen olan sorumludur." anlayışına rağmen alt sınıfları oluşturan bu insanlara karşı en küçük bir yükümlük taşımadıklarını biliyoruz. Kitleler açlıkla boğuşurken, zenginler sofralarından eti, dudaklarından en seçkin şarapları bir an olsun eksik etmedikleri, bolluk içinde yaşadıkları ve altın yaldızlı arabalarda gezinip duruyor oldukları için en küçük bir vicdan azabı bile duymuyorlardı.