Yazarın diğer kitaplarında hissettiğim bütünlüğe varma noktası bu kitapta ulaşılıyor.Ayrı ayrı,her biri kendini öne çıkaran hikayeler bu kitapta birlikte parlıyor.
Öncelikle bu öykülerin sonları okuyucuyu sarsıyor.Karakterlerden çok olan bitene odaklanırken bir bakmışsınız karakter de sizi içine çekecek bir girdap oluşturmuş.
Kitaba ismini veren ‘esneyen adam’ bir yanıyla ütopya sunuyor mesela,sonrası ise sistem eleştirisi derken bireysel yönünün ağırlığına şaşırıyorsunuz.Ve diğer öykülerinde de benzer dalgalanmalar yaşamaya devam ediyorsunuz.
Bu kitap sonrası söylenebilecek tek şey belki de şudur: umarım yazarın daha nice kitaplarını okuyabilme fırsatımız olur.
