Yunus Günçe’nin “Eyvallahım Var” kitabını da bir solukta okumuş bulunmaktayım. İçinde altı çizilesi, oturup uzun uzun düşünülesi ve tartışılası o kadar çok nokta var ki... Kendine has uslubuyla kaleme aldığı yazıların çoğu içsel bir hesaplaşmadan kesitler gibi... Aslında hepimizin içinden birer parça var satırlarında. Ben iyi ki okudum diyorum!
İlk kitaba göre daha olgun ve daha ne istediğini bilen bir Yunus Günçe okuyorsunuz. Hayata ve yaşama dair kendi haritasından size bir yol gösteriyor, bu yoldan giderseniz hayatınız güzelleşir diyor sanki. Eşlik etmek güzeldi.
