İrfan Yalçın’ın yağ gibi akan, biriyle sohbet eder gibi bir kalemi var. Okuduğum bu ikinci kitabı da yağ gibi akıp gitti adeta. Ah ulan Sabri, çok üzdün bu gece beni.
Kürk Mantolu Madonna kıvamında bir roman. Memur olan Sabri Bey in basit görünen ama ruhsal ağırlığı olan hayatını konu ediniyor kitap. Bazı bölümlerde yutkunmak bile çok zor olabiliyor. Harika bir kitaptı. Kitabı herkese öneririm ve iyi okumalar dilerim:)
İyiliği görmezden geldiğimiz, masumiyetiyle alay ettiğimiz, sevgisiz bırakıp yalnızlığa ittiğimiz, acıya ve açlığa terk ettiğimiz bir insan hayata geri çağırılabilir elbet:
"her şey gibi sevmek de zaman işidir..."
İrfan Yalçın kalemi ile ilk defa tanışmış olduğum #fareyiöldürmek ; nahif, yüreği sevgi dolu memur Sabri’nin işlediği cinayete odaklanıyor.
Ama karakterimiz Sabri, ömründe karıncayı bile incitmemişken sizce cinayeti neden işlemiş olabilir ki?
Ailenin, toplumun, çocukluğun yarattığı travmaların kökenine dokunan birikimler nelere nelere mâl olabilir bir düşünün?
Yaşananlar ve yaşatılanlar boğaza bir yumru... "Bir insanın hayatını çevresi nasıl şekillendirir (mahveder)?" sorusuna cevap veren niteliktedir. Ana kahraman olan Sabri Bey'in her haline farklı duygularla şahit olup farklı acılarla yeni sayfaya geçiyorsunuz.
