Frej Apartmanı'nın Esrarı

Nazlı Eray

En Beğenilen Frej Apartmanı'nın Esrarı Gönderileri

En Beğenilen Frej Apartmanı'nın Esrarı kitaplarını, en beğenilen Frej Apartmanı'nın Esrarı sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Frej Apartmanı'nın Esrarı yazarlarını, en beğenilen Frej Apartmanı'nın Esrarı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
176 syf.
1/10 puan verdi
"Deli,"diyordu turşucu "aklı yerinde değil Madam Anjel'in.Kocasi Faruk Bey idare ediyormuş onu.o şuh kahkalar,uzun uzun gülmeler,sarı şifon ve tül karışımı enfes tuvaletler, elinde incecik saplı şampanya bardağı. MadamAnjel..." Madam Anjel ...Gece Frej Apartmanının üst kat penceresinden duyulan Arjantin tangoları. Hans Feretti sandığın kapağını kapatmış ordan uzaklaşmıştı Elinde bir kadeh içki karısıyla konuşurken gördüm onu... Sidik rengi duvarda eski demir borular bacak varisleri gibi sanki bir yerlere doğru yol alıyorlar... Ilk 26 sayfadan yaptığım alıntılar,sadece ilk 26 sayfa ve bu bir çocuk kitabı Tavsiye edilir mi sizce?!
Frej Apartmanı'nın Esrarı
Frej Apartmanı'nın EsrarıNazlı Eray · Doğan ve Egmont Yayıncılık · 200945 okunma
176 syf.
·
Puan vermedi
Eğlenceli bir kitap. Nazlı ve Osman'ın mahallelerindeki Madam Anjeliyi merak etmeleriyle başlıyor. Sonrasında madamın evindeki partiye gitmeleriyle hayal ülkesinde yolculuğa gidiyorlar. Kitapta bahsedilen apartman hala İstanbul 'dadır.
Frej Apartmanı'nın Esrarı
Frej Apartmanı'nın EsrarıNazlı Eray · Doğan ve Egmont Yayıncılık · 200945 okunma
Reklam
176 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
Eğlenceli güzel çoluk çocuk okusun hatta aileler de okursun hayal dünyası gelişir ilgisini çeker ve sever kitap sevdiren türde bir kitaptı nazlı eray teşekkür ederim
Frej Apartmanı'nın Esrarı
Frej Apartmanı'nın EsrarıNazlı Eray · Doğan ve Egmont Yayıncılık · 200945 okunma
Frej apartmanı tam köşedeydi. Tüm görkemiyle Şişhane Yokuşu’na yanından Kuledibi’ ne giden daracık, loş sokağa, köşedeki pırıltılı avizeci dükkanlarına, üst katlardan uzaktan görünen Haliç’e bakıyordu.
Yolun kenarında bir lale gördüm. Ne güzeldi, yeni açmıştı. Rengi parlak bir kırmızıydı. "Kimsin sen?" diye sordum. "Ben İstanbul'um," dedi. "İstanbul musun?" "Evet, çinilerin üstündeki İstanbul'um ben." Hayran olmuştuk ona. İstanbul'un sesini duymuştuk. Bir sabah okula giderken...
Sayfa 104 - EverestKitabı okudu
Reklam