XVI. yüzyılda yaşamış olan Fuzûlî (ö. 963/1556) Türk edebiyatının en büyük şairlerinden biridir ve üç dilde (Türkçe, Farsça ve Arapça) eserler telif etmiş, şiirler yazmıştır. Fuzûlî’nin Türkçe Dîvân’ında 1 dibace, 42 kaside, 294 gazel, 2 terci-bend, 2 müseddes, 2 tahmis, 3 muhammes, 3 murabba, 42 mukatta, 76 rubai bulunmaktadır. Dîvân’daki kasideler arasında yer alan “sabâ”, “su” ve “hançer” redifli na‘tlar ile hem bir na‘t hem de methiye özelliği gösteren “gül” kasidesi türlerinde birer şaheser sayılabilecek nitelikte şiirlerdir.
Fuzûlî’nin kazandığı şöhretten dolayı Türkçe Dîvân’ının nüsha sayısı 300’ü aşmıştır. Dîvân’ın tenkitli metninde Fuzûlî’ye isnat edilen fakat ona âidiyeti şüpheli şiirler kitabın dışında bırakılmıştır. Ayrıca önceki neşirlerle ortaya konan farklılıklar da dipnotlarda gösterilmiş ve tartışılmıştır.
Fuzûlî’nin Türkçe Dîvân’ını hazırlayan Dr. Abdülhakim Kılınç, bu çalışma için şairin yaşadığı dönem olan XVI. yüzyılda istinsah edilmiş 16 nüshayı esas almış, 17 nüshayı da kontrol grubu olarak kullanmıştır. Çalışmada nüshaların şeceresini çıkarmış ve 33 nüsha üzerinden Fuzûlî Dîvânı’nın tenkitli bir metnini hazırlamıştır.
