Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok kitabını okuduğumda eğitimcilerini nutuklarıyla nasıl gençleri ölüme gönderdiğini gördüm, aynı kitapta savaşa gitmek istemeyen insanlarını toplum tarafında nasıl dışlandığını hissettim, ünlü yazar
Çanlar Kimin İçin Çalıyor kitabında savaşmak yerine insanlarını sadece öldürmek için nasıl katliam yaptığını fotoğrafım çizdim, aynı kitapta Medya yüzlerini nutuk attıktan sonra savaşta ölenleri değil sıcak yataklarını keyfilerini gördüm ve ingilizin aşkını nasıl hüsranla bittiği gördüm. Ve ben okuduklarım cahilliyim. Çünkü savaş demek bir nesli yok olması ve sonraki nesillerin aç kalması demektir.
"Çok sakinim. Bırakın aylar, yıllar geçsin; benden hiçbir şey alamazlar, daha fazlasını alamazlar. O kadar yalnızım, o kadar umutsuzum ki, onlarla korkmadan yüzleşebilirim. O yıllarda dayanmamı sağlayan hayat hâlâ kendi ellerimde ve gözlerimde. Ona boyun eğdirip eğdiremeyeceğimi bilmiyorum. Fakat o güç bende oldukça, içimdeki isteğe aldırmadan, kendi yolunu mutlaka bulacak."