Her şeye:" Evet olabilir!"diyordu." Evet, haklısın!" Ama bunu kendisi gerçekten böyle düşündüğü için değil de hayat onu yıprattığı için böyle söylüyordu.
İnsan benim yaşımda sevdalanırsa kargaları bile güldürür kendine.
Kapatalım bu bahsi!
Ama bir şey var ki henüz başaramadım: çekilmek, odama kapanmak, çevremde karanlığı ve huzuru bulmak. Ne olursa olsun, ancak budur son mutluluk.
İşte ormanlara gittim.
Bir şeye mi kırılmıştım, insanların kötülüğü pek mi üzmüştü beni? Hayır! Ama ormanlar bana gelmiyorsa ben onlara gitmeliyim. Evet, öyle!
Ben tanrıya yaşadığım hayat için şükrediyorsam , yaşlanmakla daha da olgunlaştığımdan değil, yaşamaktan daima sürekli bir haz duydum da ondan. Yaşlanmak bir olgunluk vermez insana, yaşlanmak insanı sadece ihtiyarlaştırır ,o kadar!
İşte şimdi şehrin gürültü ve kalabalığından, gazetelerden, insanlardan kurtuldum; hepsinden kaçtım. Evvelce bırakıp gittiğim kırlar ve yalnızlık, beni geri çağırdı çünkü. Göreceksin, her şey yoluna girer! Çok iyi şeyler umuyorum.