Güneş Giderken
Necati TosunerGüneş Giderken Gönderileri
Güneş Giderken kitaplarını, Güneş Giderken sözleri ve alıntılarını, Güneş Giderken yazarlarını, Güneş Giderken yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Sonra bir gün çıktı geldi Esra!"
Sayfa 15Kitabı okudu
"Depolanamayan tek şey zaman'dır. Zamanı yaşamadan, zaman'ı aşmayı daha kimse başarabilmiş değil."
"Gerçekte, yaşamakta olduğu güçlüklerden değerler üretebilmiş.. bunun için sanki inatla yıllarca çaba göstermiş.. -hiç değilse büyük ölçüde- bunu başarmış.. başarabilmiş.. ve bununla mutlu da olan.. olmaya çalışan.. ve çoğu zaman bunu da başaran.. başarabilmiş biriyim ben.
Bu açıdan bakarsanız..."
Ayrılıkların en kötüsü!
En çaresizi.
Öpüyorsun ve o bilmiyor.
Ve.. geride bırakıyorsun onu.
Neyse ki, bunu da bilmiyor.
Ne de güzel gülmüştü!..
Sonra da yürümüş gitmişti.
Saate gözleri takıldı. Elbette, -yine- çalışmıyordu.Yıllardır duvarda öyle asılı dururdu. Akrep ile yelkovanı saat beş buçuğa düşmüştü ve öyle birbirine takılı kalmıştı. Guguğu da hiç dışarı cıkmazdı. Yine de, eve bir güngörmüşlük katardı sanki.
Evet, daha neler!..
Öyle değil miydi?
" (...) şimşek çakınca, yağmurinince, sizi bekledim hep. Çıkarsınız.. bana bakarsınız diye. Bakardınız ama, beni yüreklendirmeye hiç de yetmezdi. Ne de olsa, nasıl bakıldığına göre değişmiyor mu, nasıl görüldüğü ya da nasıl göründüğü?.."
"Depolanamayan tek şey, zaman'dır, Esra.. Zaman'ı yaşamadan, zaman'ı aşmayı daha kimse başarabilmiş değil."
"Tatilinizi nerde yaptınız?" (...) "Siz, bir yere gidip tatil yapmadınız mı?.."
(...)
"Boş ver şimdi... Gittiği yere kendini de götüren adamın biriyim..."
"Gittiği yere kendini götürmeyen var mı?.."
"Ben, çok daha öyleyim..."
Üstelik, çok belirgin olarak görülen, bir"mesafeli uzaklığın” söz konusuydu.
Ya da, -daha iyimser deyişle-bir "mesafeli yakınlığın” vardı.
Soğukluk gibi değilse de, yoğun bir serinlik yaşanıyordu ortalıkta. Yanıma oturmanı isteyişim bu yüzdendi. (...) Sen de, sanki bir şey yokmuş gibilerden kalkıp öteki kanepeye geçtin.
Anlatmak istediğim birkaç şey daha var: Gerçekte, "yanlış yapmamak durumunda olmak", öyle pek kolay bir şey değil. Ve "yitirmiş olma"nın yanında hiç kalır "yitirmek korkusu"!
Şunu -artık- saklamaya çalışmanın hiç gereği kalmadı: Sen, seni erişilmez kılan birçok özelliği bir arada taşıyordun. Gençtin. Güzeldin. "Güzel" ne anlama geliyorsa, ondan da güzeldin. Donatımlıydın. Dik başlıydın. Yeteneklerin vardı. Kafan çalışıyordu. Kırılgandın. Çocuksuydun. Sevecendin. Yine de en çok şunu seviyordum: Bana bakışını...
Epeyce çektim onun elinden. Yine bir süredir yakamda şimdi.
Gerçekte, güzel bir şey.
Evet, "güzel bir şey" demek, az bile...Hani, senin "yitirmek korkusu" diye nitelediğin şey var bir de. (...)
Yaşanılan.. duyumsanan.. değer verilen.. ve düşünmekten bile ürkülen.. düşsel ile gerçek arasında, dokunsan dokunulacak uzaklıkta,ve çok uzakta, duvarlar.. engeller.. ve yıllar ötesinde, sanki hiç olmamış gibi olan.. sanki hep varmış gibi duran, ve... Sonra, kendimle bilinçli olmayan bir uzlaşmaya vardım sanki.
Evet, sana tutulmamam gerekiyordu.