Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
En Eski Har Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Har sözleri ve alıntılarını, en eski Har kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.810 üzerinden
Dikkat spoiler içerir.
Son derece güzel bir roman. Numune adında bir adam, kardeşi askerde öldükten sonra askere gider. Orada Onüç lakaplı bir badisi olur. Bir gün ölmemek için firar ederler. Xırbo denen milletin teröristleri yakalar bunları ve Onüç'ü öldürürler. Bu arada Tefail denen yaratığın talebiyle bir takım canlılar Büyük A'ya hizmet edecek elçi bulmaya çalışırlar. Normalde Numune'nin kardeşi olacaktır ama o öldüğü için Numune'ye yönelirler ve çocukluk arkadaşı olan diğer Onüç'ün bedenine girerler. Yeni hayatlarında matbaa işi yapacaklardır. Askerdeki badisinin anlattığı şişman adamla yani Otuz Beş işe karşılaşırlar ve işe girişirler. Acaba Numune askerlik günlerini unutabilecek midir? Matbaa işi başarılı olacak mıdır? Hakikati bulabilecekler midir? Tefail gerçekte kimdir? Matbaada çalışan deliler yani Yamuklar ne durumdadır? Soluksuz okunan bir roman. Mutlaka okunması gerekenlerden.
Ortadoğu ve Teoloji cahili insanlar okumasın. Hoş, başka sebepten de okunabilir veya okunmayabilir. Ama kitabı okudum ve hiçbir şey anlamadım diyen insanların anlayamama sebebi ilk cümlemde saklıdır. Anladım da ne oldu? "Bilemiyorum Altan, bilemiyorum!"
Murat Uyurkulak'ın kimi bölümlerini sarhoşken yazdığını düşündüğüm, harika cümleler barındıran, bir bütün gibi gözükmeyip finale doğru bir şekilde bağlanmış bir neo-kıyamet romanı Har. Bir tanrı metaforu ile birlikte, insanların iyi ve kötü ayrımını yapan romanda, iki farklı kurgusal mekanda geçen olaylar düzgün olup olmadığını bilemediğim bir şekilde birleşiyor. Kitabı bu yüzden değerlendirmek zor. Çünkü lineer bir kurguda ilerlemiyor. Kullanılan isimlerden ve mekanlardan gerçek olup olmadığını bilmediğimiz bir evrende geçtiğini anlıyoruz. Onüç, otuzbeş, numune gibi karakter isimler ile aslında kimliklerden öte sadece sayısal bir çoğunluğuz algısı yaratılıyor. Tanrı tasvirinde ise düzenbaz bir kötücülüğün varlığından bahsedebiliyoruz. Kitabı okuyacak olan muhafazakarlara, pek sevecekleri türden bir kitap olmayacağını belirtelim.
Toplumsal eleştiri, yazildigi dönemden sonra okunduğu icin tarih, komedi ve ciddi insani sarsintilara değinen bunlari yaparkende kendine has kurgusuyla okuyucuya yedirerek yapan bir kitap daha once ayni Yazar in "Tol" diye kitabini okumustum bu ikincisi.
Yazarin kitapla ilgili ropartajindan bir paragraf:
"Ama, simgelerin, şifrelerin, dolayımların yoğun kullanımından söz ediyorsan, henüz acısı taze olan yaraları anlatmak doğrudanlığı kaldırmıyor pek fazla. Doğrudanlık, insanı bir yerde mecalsiz bırakıyor. Dahası ‘edebiyat parçalamak’tan çekiniyor insan. Böyle bir durum var…” der. Bence haklıdır da.
Roman iki katmandan oluşur bir katmanda Netamiye’de yaşayan bir Netam olan Numune’nin, Onüç’ün, Otuzbeş’in ve yamukların hikayesi; bir diğer katmanda ise; kıyamet öncesi bir “seçilmiş” bulmayı umudeden meleklerin hikayesi. Roman ‘bab’lar halinde 16’dan geri sayılarak yazılmış. Her bölümün başında Uyurkulak tarafından “uydurulmuş” bir ağıt var. Bu ağıtlar ve ağıtların ait olduğu yöre o bölümle ilişki içerinde. Askerlikteki gibi ‘terkip’ ile başlayıp ‘terhis’ ile son buluyor."
Arkadaşlarımın methiyeler düzdüğü ve beni okumaya teşvik ettikleri Murat Uyurkulak'ın hayran kaldığım bir kitabı daha... Tol kitabında üslup başkaydı ama bu kitapta daha ince bir mizah ve farklı bir tat var. Altı çizilecek ve akla yazılacak birçok söz ile karşılaştım. Muhteşem bir kitap deyip beklentinizi artırmak istemiyorum.Çekinmeden tavsiye edeceğim kitabı okuyup, kendiniz tecrübe etmelisiniz.
Har insanın bir çırpıda okuyabileceği eğlenceli kitaplardan biri olarak hafızamda yer edecek. Bunun yanı sıra oldukça politik, felsefik bir kitap olarak karşımıza çıkıyor. Netamiye(Türkiye) denilen hayal ülkesinde geçmişte yaşanan acı hadiseler yazarın kimi zaman alengirli kimi zaman Mükremin Çıtırvari bitirim üslubuyla okuyucuya aktarılıyor. Karakterlerin birbiriyle kuyruklarının değdirildiği yerler ve hikâyenin bağlanması ise olağanüstü. Yazarımız İhsan Oktay Anar’ın Amat romanı için ‘onu okudukça yaşasın edebiyat diye bağırasım geliyor’ demiş. Bu romanları hatmettiği o kadar belli ki neredeyse Anar’ın romanları kadar kıymetli bir kitap yazmış. Onun kurgusundan ve üslubundan fazlaca etkilendiğini düşünüyorum. Masalsı karakterler, ütopik bir dünya ve hikayenin bağlanış şekline bakınca edebiyatın da genetik bir miras gibi aktarıldığını düşünüyorum. Bir farkla Anar’ın romanları Osmanlı zamanında geçerken buradaki konu yaşadığımız çağda ve Türkiye’de geçiyor. Bir de Anar’ın romanları farklı alanlara ilişkin bilgilere yer vermesi nedeniyle daha yoğun bir emek gerektirirken yazarımızda bunun yerine argonun daha öne çıktığı görülüyor. Bir tek göze batan hususun bu olduğunu düşünüyorum. Bunun dışında harika bir kitap, okuyanı pişman etmez denilen türden.
inanılmaz bir üslup kullanılan güzel roman. Harika diyaloglar, akıcı bir dil, müthiş göndermeler ve ince espriler. 200 küsür sayfalık romanın tamamı sanki bir manzum eser gibi okunuyor ve hemen de bitiyor.
Kitabın son 2 3 cümlesi metrelerce yüksekten kafanıza düşen bir tuğla etkisi yapıyor. Aslında ilk defa duyduğumuz şeyler yazmıyor kitabın sonunda ama Murat Uyurkulak nasıl yapmışsa yapmış işte.
''Olsun dedi Tefail, yine de kardeştirler.''
Numune, Onüç ve alabildiğine Yamuklar
Henüz ergenliğinin başlarında bir lise öğrencisiyken tanışmıştım Murat Uyurkulak'ın Tol'u ile. Anlatısını, dilini, tarzını sıradışı bulmuş, kitabının anlattıklarını tam idrak edemesem de hayranlıkla okumuştum.
Har'da ise damağımda kalan o tadı bulurum umudundaydım ki, kesinlikle çok daha fazlası var.
Din ve milliyetçilik kavramlarını, hem de hayalgücü ve neredeyse fantastik, yerine göre ilâhi öğelerle bu kadar muazzam, kırmadan dökmeden eleştirebilmek meziyetine sahip muazzam bir yazar Murat Uyurkulak.
Palaskalılar ile Xırbolar'ın birlikte kardeşçe yaşayabildikleri bir Netamiye özlemiyle...