Hayatı Sevme Hastalığı

Dünya yeterince doluysa da bundan bize neydi ki? Çünkü aşıklar orada yaşamadıklarından dünya nüfusuna dahil edilmezler ve demografik dağılımlarda da bir etkileri bulunmaz. Dünya nüfusundan aşıkları ve delileri çıkardığınızda, ortada sözü edilmeyecek bir kalabalık kalmadığını da anlarsınız. Aşıklar ve deliler oy vermez, askerlik yapmaz, siyasete atılmaz, ozon tabakasını delmez, kaynakları tüketmez ve çevreye zehirli gazlar salmazlar. Bir sebeple suçlandıklarında sadece çöllere sürülebilirler ve orada develer ve peygamberlerle gül gibi geçinip giderler.

Sayfa 11Kitabı okudu

G.

Ve sanıyorum ayrılık da bir hastalık. İnsanın bir an önce özgür olma telaşı, her şeyden öte iğrenç.

Sayfa 13Kitabı okudu

Reklam

G.

Fakat takıntıları asıl ateşleyen şey, bu boşunalıktır zaten, değil mi? Takıntı duygusunun odağında ince bir yay gizlidir. Siz o odağa doğru hamle yaptığınızda, sizi geldiğiniz mesafe kadar geriye fırlatır. Bu da sizi yeryüzünde bir çizgi film kahramanı yapmaya yeter. Asla yaklaşamazsınız ve bu sizde daha çok hırs ve acı uyandırır. Hep arkaya, hep geriye atılırsınız. Tanrı'nın yeryüzüne kondurduğu böyle şakacı yaylar vardır. Biri ufuk çizgisi, diğeri insanoğlunun yaptığı seks. Her ikisini de elde etmek mümkün değil.

Sayfa 22Kitabı okudu

G.

Aşk benzeşenlerin işidir. Dünyanın kuralı böyle, melez aşk yoktur.

Sayfa 32Kitabı okudu

G.

Bir yetimhane kızını gösterin ki, bir babayı sevmiş olsun. Fakat özlerler. Sevmeden, asla sevmeyeceklerini bilerek özlerler. Babanın yokluğu kirli bir boşlukmuş gibiycesine tiksinerek kaçarlar da, varlığıyla ne yapıp edeceklerini bilmezler.

Sayfa 101Kitabı okudu

G.

Hey kadınlar! Akşamın bu saatinde, bir yer altı treninin içinde aslında birer aşk yolcusu olduğunuzu bilmiyor muydunuz? Hepimiz, istisnasız hepimiz biraz dövülüp ezileceğiz. Yolculuğumuz bittiğinde ise bu akşam treninden kozayı delip çıkan kelebekler gibi mutlu ve özgür ve bilmiş ve tükenmiş ama hayatta kalarak yerüstünün ışıklarına doğru aceleyle uçuşarak çıkıp gideceğiz. Nereye mi ey kadınlar! Karanlık inlerimize tabii ki.

Sayfa 119Kitabı okudu