Okumayı ertelediğim ve ön yargı ile yaklaştığım kitaplardan biriydi Hayvan Çiftliği. Neyse ki çok zorlanmadan okumayı tamamladım.
Mesajı oldukça net ileten, kitabın daha başından sonunu anlayabileceğiniz bir eser. Emekçinin her daim umut verilerek sömürüldüğü, yöneticilerin her daim karlı çıktığı düzeni bilmeyenimiz yoktur.
Kitap 90 sayfa civarında olmasına rağmen daha yarısında yeter artık dedim. Vaad edilen umut, kabullenişler, çırpınışlar beni çok sinirlendirdi. Görmek, farkında olmak oldukça zor bir eylem sanırım. Duyduklarımıza sorgulamadan inanmak da bir o kadar kolay. Üzerine çok konuşulmuş, kitap metninden daha fazla yorumlamalar yapılmışyır. Söylenecek her şey benden önce söylenmiştir muhakkak.
Öyle işte, inanmadan önce sorgulamayı öğrensek mükemmel olacak.
