Hikayemin İncindiği Yerdeyim
Ayşe ÜnüvarEn Eski Hikayemin İncindiği Yerdeyim Sözleri ve Alıntıları
En Eski Hikayemin İncindiği Yerdeyim sözleri ve alıntılarını, en eski Hikayemin İncindiği Yerdeyim kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yokluk var o zamanlar, para yokluğu. Şimdi para var, insan yokluğu sardı dört yanımızı...
Sayfa 17Kitabı okudu
Varmak, bulmak, bulduğuna sahip olmak güzel insanların işiydi. Güzel insan; yüzü Gülen işi rast gidendi. Onun tuttuğu her dal elinde kalırdı, demek ki güzel insan değildi. Güvenir, sever, inanır yine de suçlu, yanlış, kırıcı olan hep onun adı olurdu. Bir türlü anlayamaz, nerede ne yanlışı olduğunu düşünür dururdu.
Sayfa 53Kitabı okudu
Zamanın da bir zamanı var!
Sayfa 60Kitabı okudu
Varmak, en saf olanın aşkta saklı kalmasıdır.
Sayfa 66Kitabı okudu
Sevecek, sayacak, yanılacak ama yanıldığı için af dileyecek, tövbe edecek. Yanlışta ki doğruyu doğruda ki eğriyi görecek. Yitmeyecek böylece insan, kaybettiği kelimelerle kendini bulacak. Kendini bulunca insanlığını, insanlığını bulunca hamlığını, hanlığına varınca tam olmadığını görecek ve dünyanın bir rüya olduğuna uyanıp merhamet kelimesine uzanacak.
Sayfa 75Kitabı okudu
... o da başkalarının anılarını taşıyanların yorgunluklarından yorulmuştu. O vakit kalbine eğilip; taşımaktan çok ânı yaşamanın tadına varmasını fısıldadım!
Oysa insan tek cümleydi ve hepimiz aynı cümlenin başka harfleriydik.
Sayfa 45Kitabı okudu
Aynı, hep aynı! İnsanlar neden hiç değişmez, insanlar neden hiç anlamaz, insanlar yalnızlığı neden hiç bilmezler?
"Zamanın da bir zamanı var!" dedi sonra usulca aynı kader!
"Çocuk" demiştim; "Neden hep en uzağa bakarsın?" "Uzak, vardığımız yer olacak" demişti.