Tıpkı Paul Auster’ın 4321’i, Kate Atkinson’ın Hayat, Sil Baştan’ı ya da Jenny Erpenbeck’in Bütün Günlerin Akşamı romanları gibi hayattaki alternatif olasılıklarla ilgili bir novella Hızlı Yaşamak. Bu kez kurgunun merkezinde tek ve çok acı bir kırılma noktası var; alternatif olasılıklar bu tek olaya varan yollar olarak irdeleniyor.
Eşini bir trafik kazasında kaybeden kadın anlatıcının, kazanın meydana geldiği âna kadar olan ve bir şekilde kazayı etkileyebileceğine inandığı zaman dilimini gerek kendisinden gerek dış faktörlerden kaynaklanan etkenleri değiştirerek tekrar tekrar kurgulaması kitap kısaca. Otobiyografik bir kurgu; dolayısıyla anlatıcı aslında yazar Brigitte Giraud’nun ta kendisi. Giraud, madde madde ‘eğer’ler sıralıyor kendince. O gün şuraya gitmeseydi, şunu yapmasaydı, hava öyle olmasaydı gibi kendince eşinin kaza yapmasına sebebiyet verebilecek koşulların üzerinden geçiyor tek tek. Kitap baştan sona eğer’ler ve keşke’lerle yas tutan bir kadının eşinin ölümünü anlatması olarak da tarif edilebilir.
Konu etkileyici. Hayattaki alternatif olasılıklar konusu sanırım en çok ölüm ve yas mevzularıyla kesişince sarsıcı oluyor. Yazarın yas sürecine yaklaşımı da çok sahici. Ben bu derece yakın birinin kaybını yaşamadım; ama hakikaten hiç tanımadığım birinin ölümüne dahi üzülürken eğer olayın ayrıntılarına vakıfsam bu şekilde hayıflanıyorum, kitabı okurken bir kez daha fark ettim. Belki daha derinlikli işlenebilirdi konu ama gerçekçiliği ve sadeliğiyle etkiledi beni. Yas ya da hayattaki alternatif yollar konularına ilgi duyanlara tavsiye ederim.
