Kederin kabul görmediği bir çağda, büyük çoğunluğun kendini kandırdığı kalabalıklar arasında bir avuç kaldık... Huzurlu olmanın "başarıdan" daha elzem olduğunu, samimiyetsiz kahkahalardansa birbirine değen hüzünlü gözlerin kıymetli olduğunu düşünün bir avuç insan...
Modernitenin ve var olan her şeyi akıl çizgisinde tutmaya çalışan "bilimin" dayattığı kurallardan biri de mutlu olmak. İnsan daima mutlu olmalı, mutlu olmak için yaşamalı, savaşmalı vs. Oysa bir şiirin dizelerinde hüzünle hayat bulabilir insan.
'Birikip yeniden sıçramak için
Elde var hüzün.'
Batı bilimine ve psikolojiye eleştiride bulunan yazar; hüznü, depresyonu ve yaşanılan toplumsal buhranları tüm çıplaklığıyla bizlere sunuyor. Tüm bu hakikatleri Kemal Sayar'ın nahif cümleleri eşliğinde okumak ise paha biçilemez.