Hz. İnsan, Dücane Cündioğlu'nun denemelerinden oluşan bir kitap. Kitap hakkında çok fazla olumlu yorum okudum. Ancak genelin aksine, kitabı okuduktan sonra yorumları biraz abartılı buldum. Öncelikle, kitapta çok fazla Osmanlıca terim ve sözcük bulunuyor. Bu sözcüklerin anlamlarının bir kısmını bağlamdan çıkartabilmek mümkün. Ancak pek çoğunun anlamını bilemediğimiz için bazı paragraflar havada kalıyor. Yazar sanırım kuru bir okuma yerine, okuyucudan bu sözcükleri ve kavramları daha derinlemesine araştırmasını istemiş. Bunun yanında, kitabın adı Hz. İnsan olsa da pek çok denemede insan yerine daha çok sözcük ve kavramlar ele alınmış. Bir yerden sonra yarı felsefi yarı tasavvufi bir sözlük okuyor gibi hissettim kendimi... Bir de ortalama 3 sayfa olan denemelerin ilk 2 veya 2,5 sayfası giriş faslında ilerliyor. Kalan yarım sayfada da kimi zaman sonuca gidilmiyor, kimi zamansa bana göre aceleye getirilmiş bir şekilde konu bağlanmaya çalışılıyor. Bu yüzden denemelerin ne tam olarak içine girebiliyorsunuz, ne de tam olarak içinden çıkabiliyorsunuz. Olumlu tarafı ise, her kitapta olduğu gibi bu kitapta da kendime göre bazı bilgi ve izlenimler edindim... Nihayetinde, önemli olan da budur kanımca... her kitaptan birkaç damla da olsa beslenebilmek... Keyifli okumalar...
