İbrahim Efendi Konağı
Samiha Ayverdiİbrahim Efendi Konağı Gönderileri
İbrahim Efendi Konağı kitaplarını, İbrahim Efendi Konağı sözleri ve alıntılarını, İbrahim Efendi Konağı yazarlarını, İbrahim Efendi Konağı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
../nerede o her aradığını kendinde, kendi içinde bulan yüce insan?..
Sayfa 134 - İstanbul Enstitüsü Neşriyatı/ pdfKitabı okudu
Yenilgiden sonra..
Zira toparlanıp silkinmek ve şuurlanmak da gene bir kültür ve seviye meselesiydi..
Sayfa 30 - İstanbul Enstitüsü Neşriyatı/ pdfKitabı okudu
Serveti karakteriyse zira..
(…) İbrahim Efendi, muhitinin gözünde mevki ve serveti ölçüsünde büyüdükçe büyürken, aynı varlık onu, kardeşinin nazarında olduğu yerden bir arpa boyu yükseltmiş olmuyordu..
Sayfa 5 - İstanbul Enstitüsü Neşriyatı/ pdfKitabı okudu
Alıntıları paylaşmam, kimi zaman aynı fikirde olduğum anlamına gelmez:)
Kadın, süphe yok ki ev için lüzumlu ve işe yarar bir nesne idi. Alınıp satılan eşyalar gibi ona, bir maddeden öte Bâhâ biçmek akılsızlık olurdu. Bu yüzden de, en zarifini degil, en dayanıklısını ara-mak; en incesini degil, en rahatını bulmak; en pahalısına degil, en ehvenine gitmek lâzımdı. Onun için de ibrâhim Efendi hayâtı boyunca kadını, güzel, şuh, zeki, alımlı ya da saf, durgun, silik diye iki ayr sınıfa bölmemis; biraz yüzüne bakılan oldu mu odasına alıvermişti.
Sayfa 8Kitabı okuyor
Sofra başından doyarak kalkan kimse, nasıl zamanla yeniden acıkırsa, başkalarının dertleriyle dertlendiği kadar zevklenen insanoğlunun da aynı dedikodulu mevzua avdet etmesi için yeniden iştihasının gelmesini beklemesi lâzımdı.
Sayfa 282
Medeni dünyâda, çalışan kadının çocuğuna müesseseler bakıyordu. Fakat ana kokusundan, ana sevgisinden mahrum yetişen bu çocuk, insandan ziyâde bir makineye ne kadar da benziyordu. Ne demeli? Bu makineler de işte dünyâyı bir yeni nizâma bir yeni mâcerâya doğru götürüyordu.
Sayfa 236
"İnsan kısmı işsiz kalırsa, aklı kötülüğe kayar; çalışmaktan kimse ölmemiş .. "
Sayfa 215
Kendisiyle "cimri, aptal .. " diye alay edenlere kulak dahi asmadan, bildiğini okumakta devam ederdi. Çünkü gece ile gündüzü nasıl fark ediyor ve ayırt edebiliyorsa, kendisinin de cimri olmadığını öylece biliyordu. Ziyankar değildi; merhametsiz de değildi; hepsi o kadar.
Sayfa 213