İkiye Bölünen Vikont
Italo CalvinoSözler ve Alıntılar
Günler böyle geçiyordu. Duygularımız renksizleşiyor, köreliyordu. Çünkü kendimizi kötülükle erdem arasında yitip gitmiş hissediyorduk, ikisi de insan doğasına aykırıydı.
Birlikte iyilik yapmak birbirimizi sevmenin tek yolu.
— Baba, dedi oğullarından biri, sanki birinin
gelmesini bekler gibi vadiye bakıyorsunuz hep.
— İnsan bekliyorum, diye yanıt verdi Ezechiele, hakbilir insanı, güvenle bekliyorum; haksızlık edeniyse korkuyla.
Sayfa 120 - PdfKitabı okudu
Kendisini bekleyen korkunç yazıyı kestirebilseydi, olanca acısına karşın, belki onu da doğal ve kaçınılmaz sayacaktı.
—Ne yapıyorsunuz burada, Mastro Ezechiele?
—Uykunuzu koruyorum, konuğum. Sevmeyeniniz çok.
—Biliyorum, dedi vikont, uşakların uykuda öldürmesinden çekindiğim için, şatodayken uyumuyorum.
—Bizim evde de sizi sevmeyiz, Mastro Medardo. Ama bu gece saygılı davranacağız.