Binlerce yıldan bu yana, tam geceyarısı olunca, Fairy Oak'taki evlerde sihirli bir olay yaşanır:
Pırıltılı minik periler, heyecanlı ve pürdikkat cadılara çocukların hikâyelerini anlatır. İnanılmaz, değil mi?!
Herkes bilir ki perilerle cadılar hiç anlaşamaz, cadılar da çocuklardan hiç hoşlanmaz. Ama biz Yeşildüzlük Vadisi'nde,
Fairy Oak köyündeyiz ve burada her şey daima alışılmışın biraz dışında gelişir...
Çok eski ve sihirli bir köy olan Fairy Oak, zamanın katmanları arasında gizlidir. Onu aramak isteyenin İskoç düzlükleri ile Normandiya resifleri arasında, Britanya'nın çiçekli bir vadisinde, İrlanda'nın yeşil çayırları ile okyanusa bakan körfezler arasında yolculuk etmesi gerekir. Köyde hem sihirli varlıklar hem de insanlar yaşar, ama bunları birbirinden ayırt etmek güçtür. Gerçekten de, periler, büyü- cüler, cadılar ve sıradan halk buradaki taştan evlerde o kadar uzun zamandır bir arada yaşamaktadır ki, artık kimse birbirinin tuhaflıklarının farkında değildir. Hem onca zamandan sonra herkes biraz da birbirine benzemiştir! Yalnızca çok, ama çok küçük olan, ışık saçan… ve uçan periler dışında!
Vadinin büyücüleri ve cadıları köyün çocuk- larıyla ilgilensinler diye onları çağırırlar. İşte bu öyküyü bizlere anlatan da onlardan biri: İkiz kızlar Vaniglia ile Pervinca'nın perisi, Mutlu.
