Ölülər aləmində təmiz bir qəlbə yalnız
Tanış bir səs eşitmək eləyərdi kifayət,
Ki, o doğma yerləri xatırlasın aramsız;
Dirilərsə qoynunda bəsləyərək ədavət,
Hərbsiz keçinməyərək didirlər bir-birini,
Bir elli, bir obalı, neçindir kin-küdurət!
Bizim varlığımızın bəzən bir qüvvəsini
Ya sevinc, ya da kədər cəlb edir birdən birə,
O vaxt başqa hislərin gündəlik həvəsini
Atıb təslim oluruq bu sevincə, kədərə;
Çaşqınlıqdır bədəndə olan ruhu, nəhayət,
İki-üç zənn edəsən, düşünəsən hədərə.