Goethe için Homeros, önce halkının gerçeğini bedene getiren, ardından çok uzak ve kestirilemez çağlardaki erkek ve kadınların gerçeklerini bedene getirmeye girişen şairin ilk örneğiydi. Ister kanlı canlı, ister bir fikirden ibaret olsunlar, Homeros gibi sanatçılar göksellikleri, tanrılarla insanların aracıları olmalarından dolayı zamanın dışında yer alırlar.